مقدمه و آشنایی با کایزن
هزینهیابی استاندارد و حتی سیستمهای مدیریت هزینه سنتی از معیارهای عملکردی استفاده میکنند که اغلب این معیارها با اهداف استراتژیک تولیدی در تضاد بوده و همچنین به اندازه کافی در خصوص معیارهای غیرمالی مانند کیفیت و انعطافپذیری نمیتواند اطلاعاتی را ارائه دهند.
در هزینهیابی استاندارد هدف این است که تا حد امکان هزینهها مطابق استانداردها بوده و از انحرافهای نامساعد جلوگیری شود، در حالیکه در هزینهیابی کایزن، هدف کاهش مستمر هزینهها بوده و در این راه از تجزیه و تحلیل ارزش استفاده میشود.
مثلث بقا دارای سه بُعد است: کیفیت، بهای تمام شده، و کارکرد. محصولی که حداقلهای این سه بعد را رعایت کرده باشد قابل رقابت خواهد بود.
برای کاهش بهای محصولات آینده از بهایابی هدف استفاده میشود، ولی برای بهبود محصولات در حال تولید فعلی از بهایابی کایزن استفاده میشود.
چگونگی کارکرد کایزن
در هزینهیابی کایزن، تمام نیروها در جهت کاهش هزینههای تولید محصول بسیج میشوند. در کایزن برای هر فرآیندی، کاهش هزینه یک هدف است. بنابراین برای دستیابی به این هدف از تکنیک «تحلیل ارزش» که نوعی مهندسی ارزش است استفاده میشود.
برای پشتیبانی اطلاعاتی برنامههای کایزن از طریق اطلاعات حسابداری نیاز چندانی به حسابداری مدیریت وجود ندارد، بلکه کاربرها خودشان اطلاعات مورد نظر خود را تهیه میکنند.
تعریف هزینهیابی کایزن
هزینهیابی کایزن به معنای «حفظ سطوح هزینه فعلی برای تولید محصولهای فعلی و انجام کار سیستماتیک برای کاهش مستمر هزینهها تا سطح مطلوب» است و این تکنیک با بهبود فرآیندها و فعالیتهای استاندارد شده به دنبال حذف ضایعات است.
هدف کایزن، پیگیری سرسختانه فعالیتهای کاهش هزینهها در تمام مراحل ساخت و به منظور کمک به حداقل کردن فاصله بین سود هدف و سود تخمینی است.