جالب است بدانيد كه ستارگان هم مانند موجودات زنده متولد ميشوند، زندگي ميكنند و سپس ميميرند، ولي طول زندگي آنها بسيار طولاني است. متاسفانه عمر كوتاه انسانها كفاف نميدهد تا بتوانند زندگي يك ستاره را در مراحل مختلف شاهد باشند. با اين حال اخترشناسان اين مراحل را براي ما مشخص ميكنند.
در طول زندگي انسان ، ستارگان بيشمار راه شيري عملا بدون تغيير به نظر ميرسند. گاهي يك نواختر (ستارهاي كه بطور ناگهاني و انفجاري مقاديري عظيم انرژي از خود آزاد ميكند) ، ناگهان ظاهر آشناي يك صورت فلكي را به مدت چند هفته عوض ميكند و دوباره كم نورتر ميشود.
منظره زيبايي كه يك ابرنواختر در آسمان پديد ميآورد، بسيار نادر است. ستارگان نيز در نهايت تغيير ميكنند و هيچ كدام تا ابد پايدار نميمانند. ستاره ، هنگامي كه انبار عظيم سوخت هستهاي آن به پايان برسد، ميميرد. ستارگان بسيار جوان هنوز در ميان گازهايي كه از آن شكل ميگيرند، پنهان هستند.
ستاره بعد از تولد
بعد از آنكه ستاره شكل ميگيرد (تولد ستاره)، بلافاصله حياتي پايدار بدست ميآورد.
در همين زمان واكنشهاي هستهاي در داخليترين هسته ستاره ، هيدروژن را به هليوم تبديل ميكند و انرژي آزاد ميگردد. سرانجام همه هيدروژن درون آن به مصرف ميرسد. بعد از اين ، تغييراتي در لايههاي دروني ستاره آغاز ميشود. در حالي كه واكنشهاي جديدي از هليوم شروع ميشوند، لايههاي بيروني باد ميكنند تا ستاره را به اندازه غول برسانند.
برچسب ها:
ستاره سحابي سيارهاي نيروي گرانش كوتوله سفيد ستاره نوتروني