اینترنت اشیا ء یکی از پرکاربردترین و جذابترین مسائل در آینده نزدیک می باشد که کاربردهای متفاوتی از قبیل شهر هوشمند، سلامت هوشمند و خانه هوشمند را در پی خواهد داشت. اگر کامپیوترهایی داشته باشیم که از طریق جمع آوری داده ها همه چیز را در مورد اشیای پیرامون خود بدانند میتوانیم همه چیز را دنبال کنیم، اندازه گیری کنیم و از هزینه ها و هدر رفتن منابع بکاهیم.
از آنجایی که امنیت اینترنت اشیا ء مورد توجه ویژ ه ای قرار گرفته است و پروتکل های زیادی برای دریافت و ارسال اطلاعات بر روی دستگاه اینترنت اشیا ء تعریف شده اند در این اینجا به بررسی یکی از پروتکل های لایه کاربرد به نام COAP خواهیم پرداخت.
بیشتر دستگاه های IOT امروزه از میکروپردازنده ها و میکروپروسسورها استفاده می کنند و امکان ندارد قادر به پیاده سازی پروتکل های پیچیده نظیر SSH یا HTTPS به صورت کاربردی باشند، نمی توان انتظار داشت که درون لامپهای led که هوشمند هستند یک پردازنده قوی به همراه مقدار قابل توجهی RAMو ROM وجود داشته باشد.
پس لازم است پروتکل های ارتباطی به نحوی طراحی شوند که در دستگاه هایی با مقدار حافظه و قدرت پردازشی محدود قابل پیاده سازی باشند. پروتکل COAP شبیه MQTT یک پروتکل سبک ارتباطی است که در اینترنت اشیا ء کاربرد زیادی دارد. این پروتکل برای ارتباط ماشین به ماشین M2Mطراحی شده که کلیه موارد مصرف اینترنت اشیا ء را شامل می گردد.
در تعریف ساده، COAPشباهت زیادی به پروتکل HTTP دارد؛ اما به جای استفاده از بسته های TCP ، از انواع UDP استفاده می کند که نسبتا سبک تر از TCP هستند.