در سالهای اخیر بیشتر صاحب نظران بر این باورند که علاوه بر مولفه های کلی و جامع مطرح در توسعه پایدار که بیشتر سعی در پایداری کالبدی و حفظ منابع برای نسلهای آینده را دارد، انسان باید به عنوان عامل انسانی در وجود و ظهور یک شهر بیشتر مورد توجه قرار گیرد و او را حلقه گمشده ای در مباحث مربوط به پایداری دانسته اند و سعی در بسط نگرش نوین به پایداری ، یعنی پایداری از دیدگاه جامعه شناختی داشته اند که در آن پایداری یک شهر در تداوم حضور آن در ذهن آدمی تداعی میشود. از آنجائیکه شهر به عنوان موجودیت جامع دارای مولفه های تشکیل دهنده متفاوتی است لذا تداوم و حضور یک شهر در تداوم حضور مولفه های تشکیل دهنده آن در ذهن آدمی معنا میشود و حضور انسان به عنوان عنصری به ظهور رساننده رط اساسی برای تداوم این مولفه ها و در نهایت موجودیت شهر است.
حضور در مکانهایی برای تبیین مفاهیمی چون تعاملات اجتماعی ، حس شهروندی ، پیوند اجتماعی در راستای اعتلای فرهنگی مفاهیمی است که خود به نوعی سازنده مکانها و فضاهای جمعی شهری اند و این مکانها و فضاهای جمعی مولفه هایی هستند که شهر را پویا و زنده نگه میدارند. مفاهیم بیان شده همگی ریشه در ذهن و فرهنگ افراد جامعه استفاده کننده دارند و بستری از فرهنگها و ذهنیات به جا مانده در دیروز در قالب خاطرات فردی و فردی -جمعی نمود پیدا میکند.
فهرست مطالب:
بیان مساله
ضرورت و اهمیت تحقیق
پیشینه تحقیق
روش تحقیق
قلمرو تحقیق (زمانی، مکانی، موضوعی)
اهداف تحقیق
فرضیه های تحقیق
سوالات تحقیق
جنبه جدید بودن و نوآوری تحقیق
منابع