هنگامی که یک عضله در رابطه جفت – نیرو سفت و هیپرتونیک می شود آرتروکینماتیک طبیعی مفصل درگیر تغییر می کند. این بر عملکرد عضلات سینرژیست در زنجیره حرکتی تاثیر می گذارد، که منجر به فشارهای غیرطبیعی در مفصل، اختلال در عملکرد بافت نرم، سازش عصبی و استاز عروقی / لنفاوی می شود. اینها منجر به تغییر دراستراتژی های به کارگیری و قدرت ثبات دهنده ها می شود. چنین جبران و سازگاری، کارایی عصبی عضلانی را در سراسر زنجیره حرکتی تحت تاثیر قرار می دهد.
افزایش دما روی توانایی اجزاء کلاژن و الاستین داخل واحد تاندونی – عضلانی جهت تغییر شکل، اثر مثبت دارد. همچنین زمانی که عضله گرم می شود، قابلیت گیرنده های GTO برای انبساط رفلکسی عضله از طریق مهار اتوژنیک افزایش می یابد.
* استفاده از سرما قبل از کشش نیز توصیه می شود. زمانی که مقداری گرفتگی عضله همراه با درد تاخیری عضله وجود دارد، به نظر می رسد استفاده از سرما بسیار مفید باشد.