علل شناخته شده کاردیو میوپاتی بسیار هستند ولی گاهی علتی برای آن پیدا نمی شود. کاردیومیوپاتی بدون علت مشخص (بیماری اولیه عضله قلبی یا همان میوکارد ) را نوع ایدیوپاتیک می نامند. اما کاردیومیوپاتی‌های ثانویه به بیماری های دیگر علل متنوعی دارند که شایعترین علت آن بیماریهای تنگی عروق کرونر قلب (آترواسکلروز یا سکته قلبی) است. پرفشاری مزمن خون (هیپرتانسیون) ، بیماریهای دریچه ای قلب (مثل تنگی یا نارسایی شدید و مزمن آئورت و میترال)،آریتمی ها (بویژه نوع تاکی کاردی یعنی بالا بودن ضربان قلب)،برخی بیماریها مثل پرکاری مزمن تیروئید و دیابت ،حاملگی (کاردیومیوپاتی پره پارتوم و پوست پارتوم)، برخی بیماریهای عفونی (مثل عفونت‌های ویروسی)، ببیماری های ارتشاحی قلب (مثل: آمیلوئیدوز، هموکروماتوز= تجمع آمیلوئید یا آهن اضافی در ماهیچه قلب)، درگیری مزمن پریکارد (پریکاردیت مزمن فشارنده)، برخی دارو ها و سموم (مثل: داروهای شیمی درمانی، سوء مصرف الکل و کوکائین یا داروهای ضد افسردگی و …)، کمبود برخی ویتامینها (مثل ویتامین B و سلینیوم، کلسیم و منیزیم) و … علل کاردیومیوپاتی‌های ثانویه هستند. این اختلال در مردان شایع‌تر است.