مدد و یاری رساندن انسانها به یکدیگر قدمتی به طول تاریخ زندگی اجتماعی بشر دارد. از هنگامی که زندگی اجتماعی انسانها آغاز شد انواع روابط بین آنها نضج گرفت، که یک شکل بارز آن روابط مبتنی بر منازعه و خصومت، جنگ و .. بوده است. اما ضمناً در همان زمان نوع دیگری از روابط انسانی نیز بوجود آمد. که هر چند از استمرار و شاید گستردگی بیشتری برخوردار بوده، اما کمتر جلوه کرده است و آن روابط مبتنی بر همکاری و همیاری، دلسوزی و ... بوده است. از همان هنگام مذاهب و ادیان رایج در جوامع آن روز و نیز مصلحان اجتماعی آن دوره روابط و رفتارهای اخیر را تأکید و تشویق می کرده اند و اخلاق اجتماعی جامعه نیز پشتیبان آنها بوده است.
مذاهب بزرگ یهودیت، مسیحیت و بویژه اسلام این گونه روابط انسانی را در سطح وسیعی تشویق کرده اند و دستورات مؤکدی در این مورد صادر نموده و آنها را جزء فرایض دینی قرار داده اند و پیروان خویش را به انجام آن فرا خوانده اند و برای آنها اجر اخروی قائل شده اند.
در دو قرن اخیر با پیچیدگی زندگی، روابط و تحولات اجتماعی بویژه با صنعتی شدن و گسترش شهر نشینی و عوارض ناشی از آن، دولتها ناچار شدند وظایف و مسوؤلیت هایی در زمینه رفاه اجتماعی به عهده گیرند. به تدریج بر دامنه این وظایف و مسوؤلیت ها از لحاظ کمی و کیفی افزوده شد. امروزه بسیاری از فعالیت های رفاهی و خدمات اجتماعی که در گذشته توسط افراد، خانواده، قبیله و جوامع محلی انجام می شد، توسط دولت به عنوان نماینده کل جامعه انجام می گیرد. گرچه در کنار آن افراد و جوامع نیز هنوز تا حدودی به فعالیت غیر دولتی خود در این مورد ادامه می دهند . در نتیجه اکنون، رفاه اجتماعی یکی از وظایف و کارکردهای اصلی و مهم دولت ها در هر کشوری و با هر نوع سیستم حکومتی و سیاسی است و توجه به آن یکی از ضرورتهای مهم جوامع پیشرفته است. این تحولات اجتماعی باعث شد، که مددکاری نیز در جریان تحول و دگرگونی قرار گیرد و از شکل سنتی خود خارج شده، شکل جدیدی بیابد.
با وجود اینکه مددکاری در سنت ها و فرهنگ و انگیزه های خیرخواهانه و باورهای مذهبی و اخلاق هر جامعه ریشه داشته است، ناگزیر شد در راستای علمی و حرفه ای شدن گام بر دارد. بدین ترتیب مددکاری اجتماعی نوین سر بر آورد.در واقع مددكاري با رويكرد جديد هنگامي به وجود آمد كه بعضي از افراد هوشمند دريافتند روش هاي قديمي در جهت رفع نيازهاي بشري، از سودمندي لازم برخوردار نيستند. تنها پرداخت مبلغي وجه مشخص، نمي تواند راه حل مشكل نيازمندان باشد. از سوي ديگر در اثر كثرت جمعيت و توسعه ارتباطات افراد با يكديگر، مسائل و مشكلات مختلف چنان متراكم شده كه اصولاً اقداماتي سازمان نيافته و صرفا تسلي بخش نمي توانست جوابگوي دردهاي گرفتاران و نيازمندان باشد.
بنابراين پيشگامان حرفه مددكاري اجتماعي بر آن شدند تا با درك وضع و موقعيت افراد در اجتماع زمينه لازم را براي ياري رساندن به آنان فراهم كنند. و این رشته به عنوان یک ابزار اصلی و مهم برای پیشبرد وحصول اهداف رفاه اجتماعی و ارائه خدمات اجتماعی به کار گرفته شد، اما مددکاری اجتماعی هنگامی می تواند به عنوان ابزار مناسبی در خدمت رفاه اجتماعی موفق و سودمند باشد که بهترین و بیشترین خدمات اجتماعی را با کمترین هزینه و ضایعات ارائه دهد و به عبارت دیگر از لحظات اقتصادی مقرون به صرفه باشد. به هر حال تردیدی نیست که انتخاب بهترین شیوه خدمت به افراد نیازمند، مددکاری را به عنوان یک ضرورت اجتماعی مطرح کرده است.
مددکاری اجتماعی نوین می کوشد این خدمات را به شکلی حرفه ای تر ، معقولانه تر و علمی تر ارائه کرده و آن را به نحوه سازمان یافته برنامه ریزی کند. در عین حال از ویژگی های این حرفه آن است که ضمن تلاش های عقلایی، منطقی و علمی برای بررسی و حل مشکلات افراد، گروهها و جوامع به زمینه های احساسی، عاطفی، فرهنگی و ارزشی مربوطه نیز توجه می کند.
فهرست مطالب
مقدمه 3
تاریخ مددکاری اجتماعی 5
مددکاری اجتماعی در جهان 7
مددکاری اجتماعی در ایران 9
تعریف مددکاری اجتماعی،مددکار و مددجو 11
مددجوکیست؟ 12
اهداف مددکار اجتماعی 13
اهداف مددکاری اجتماعی از نظر بارتلت 13
نقش و جايگاه مددكار 13
روش های مددکاری اجتماعی 14
اصول مددکاری اجتماعی 16
هدف ها در مددکاری اجتماعی : 18
کارکردهاي مددکاري اجتماعي 19
جایگاه مددکاری اجتماعی 20
الف) در جهان 20
ب) در ایران 21
نتیجه گیری 23
منابع 25