چکیده:نگارش درواقع زبان وکاربردآن درعرصهٔ تفکروبیان تفکر است. هم گام باآموزش نگارش-به عنوان امری زبان شناختی-بایدبه جنبهٔ فکری واندیشه ای آن هم توجه کرد. یعنی درنگارش زبان درخدمت تفکر است نه درخدمت آفرینش وادب وهنر.دردرس نگارش، قدرت تفکر، تمرکزواستنت...