دوربينهای ديجيتال دوربينهايی هستند که به شما امکان ثبت لحظه ها را در بستری از تصاوير می دهند.تصاوير دوربينهای ديجيتال زيباتر ، واضح تر و مقرون به صرفه تر از دوربينهای معمولی است.در زير تعدادی از ويژگيهای آن را می آورم:
- وضوح تصاوير (Resolution ) :
کيفيت در تصاوير تهيه شده با اين دوربينها افزايش يافته است.اين افزايش کيفيت تا حد زيادی به حسگر(Sensor ) مورد استفاده در اين دوربينها بستگی دارد.
- دارا بودن منظرياب (LCD ) :
اکثر دوربينهای ديجيتال دارای يک صفحه پيش نمايش LCD هستند که به کاربر امکان مشاهده پيش نمايشی از تصوير گرفته شده يا در حال گرفته شدن را می دهد.
- دارا بودن کارتهای حافظه :
در دوربينهای ديجيتال شما به جای استفاده از فيلم از کارتهای حافظه برای ذخيره سازی تصاوير استفاده می کنيد.اين کارت ها را شما می توانيد چندين بار پاک نموده و مجددا استفاده کنيد.تعداد عکسهای قابل ذخيره در اين کارتها به وضوح عکسهای گرفته شده بستگی دارد ، هر چه وضوح عکسها بيشتر باشد تعداد تصاوير کمتری را می توانيد ذخيره کنيد.
- دارا بودن فلاش توکار :
علاوه بر فلاش اصلی در اکثر دوربينهای ديجيتالی فلاشی قرار دارد که به شما در گرفتن تصاويری بدون داشتن شکل قرمزی چشم کمک می کند.
- دارا بودن نورسنج اتوماتيک :
اکثر دوربينهای ديجيتال دارای يک نورسنج اتوماتيک هستند که در زمان عکاسی با توجه به نور فضای عکسبرداری نور موضوع را تنظيم می کند.
- امکان انتقال به کامپيوتر :
يکی از مزايای بزرگ اين دوربينها ، امکان انتقال سريع تصاوير آن به کامپيوتر توسط کابلهای اتصال و کارتهای حافظه می باشد.تصاوير انتقال داده شده را شما به سادگی می توانيد در برنامه های ويرايش
عملکرد
از لحاظ عملکرد کلی، دوربین‌های دیجیتال بسیار شبیه به دوربین‌های عکاسی دارای فیلم یا غیر دیجیتال می‌باشند. این دوربینها همانند دوربین‌های معمولی دارای یک منظره یاب، لنز برای کانونی کردن تصویر بر روی یک وسیله حساس به نور، وسیله‌ای برای نگهداری و انتقال چند تصویر گرفته شده در دوربین و یک جعبه در بر گیرنده تمام این تجهیزات می‌باشد. در یک دوربین معمولی فیلم حساس به نور تصویر را ذخیره می‌سازد و بعد از عملیات شیمیایی برای نگهداری تصویر از آن استفاده می‌شود. در حالی که در دوربین دیجیتال این کار با استفاده از ترکیبی از فناوری پیشرفته سنسور (حسگر) تصویر و ذخیره در حافظه انجام می‌گیرد و اجازه می‌دهد که تصاویر در شکل دیجیتال ذخیره شوند و به سرعت بدون نیاز به عملیات خاصی (نظیر عملیات شیمیایی بر روی فیلم) در دسترس باشند.
گرچه اصول کلی این دوربینها شبیه به دوربین‌های فیلمی هستند، نحوه کار داخل این دوربینها کاملاً متفاوت است. در این دوربینها تصویر توسط یک سنسور CCD یا یک CMOS گرفته می‌شود. CCD بصورت ردیفها و ستونهایی از سنسورهای نقطه‌ای نور هستند که هر چه تعداد این نقاط بیشتر و فشرده تر باشد، تصویر دارای دقت بالاتری است) هر سنسور نور را به ولتاژی متناسب با درخشندگی نور تبدیل کرده و آن را به بخش تبدیل سیگنال‌های آنالوگ به دیجیتال ADC می‌فرستد که در آنجا نوسانات دریافتی از CCD به کدهای مجزای باینری (عددهای مبنای دو بصورت صفر و یک) تبدیل می‌شود. خروجی دیجیتال از ADC به یک پردازنده سیگنال‌های دیجیتال DSP فرستاده می‌شود که کنتراست و جزئیات تصویر در آن تنظیم می‌شود و قبل از فرستادن تصویر به حافظه برای ذخیره تصویر، اطلاعات را به یک فایل فشرده تبدیل می‌کند. هر چه نور درخشنده‌تر باشد، ولتاژ بالاتری تولید شده و در نتیجه پیکسل‌های رایانه‌ای روشن‌تری ایجاد می‌شود. هر چه تعداد این سنسورها که به‌صورت نقطه هستند بیشتر باشد، وضوح تصویر به دست آمده بیشتر است و جزئیات بیشتری از تصویر گرفته می‌شود.
برچسب ها:
دوربین دیجیتال دوربین دیجیتال چیست مقاله درباره دوربین دیجیتال تحقیق درباره دوربین دیجیتال