پارتيشن بندي ديسك سخت
آشنايي با مفهوم و كاربرد پارتيشن بندي
ديسك سخت (Hard Disk) كه در كارخانه توليد مي شود در ابتدا اصطلاحاً خام است و هيچگونه تقسيم بندي بر روي آن انجام نشده است . براي اينكه بتوان از يك هاردديسك خام استفاده نمود و بر روي آن اطلاعات را ذخيره نمود ، بايد عمليات زير را بر روي آن انجام دد :
4-
نصب سيستم عامل بر روي هاردديسك
معمولاً جهت بهره گيري بهينه و سازماندهي بهتر اطلاعات ديسك فيزيكي را از لحاظ منطقي به چند قسمت با اندازه هاي دلخواه تقسيم مي كنند كه هر قسمت آن با يك حرف بزرگ انگليسي نامگذاري شده و درايور (Drive) ناميده مي شود. به اين عمليات پارتيشن بندي گفته مي شود.
پس از آنكه پارتيشن بندي بر روي هاردديسك انچام شد و سيستم عامل و نرم افزارهاي مورد نظر بر روي آن نصب گرديد، امكان تغيير اندازه پارتيشن ها وجود ندارد ، پس از ابتدا بايد تقسيم بندي مناسبي را انجام داد. زيرا با پارتيشن بندي مجدد هاردديسك ، كليه اطلاعات هاردديسك از بين مي رود و بايد دوباره سيستم عامل و نرم افزارها بر روي هاردديسك نصب شوند.
براي درايوي كه مي خواهيد سيستم عامل ويندوز XP را بر روي آن نصب كنيد، بايد به اندازه كافي فضا در نظر بگيريد پيشنهاد مي شود حداقل 4 گيگابايت براي اين درايور در نظر گرفته شود.
پارتيشن بندي با نرم افزار FDISK
FDISK يك فرمان خارجي سيستم عامل DOS است و همانطور كه مي دانيم فرمانهاي خارجي سيستم عامل DOS برنامه هاي اجرايي با پسوند EXE يا COM هستند. براي اجراي فرمان خارجي FDISK بايد فايل FDISK.EXE را بر روي ديسك خود داشته باشيم. بايد توجه داشته باشيم كه FDISK.EXE كه به همراه سيستم عامل DOS نسخه 6 ارائه مي شود. هاردديسك هاي بزرگتر از 8 گيگابايت را پشتيباني نمي كند و ما نياز به FDISK.EXE كه به همراه سيستم عامل ويندوز 98 ارائه مي شود، داريم.
هنگامي كه مي خواهيم يك هاردديسك خام را پارتيشن بندي كنيم، نه سيستم عاملي بر روي هارديدسك وجود دارد كه كامپيوتر را بوت كند و نه فايل FDISK.EXE بر روي آن قرار دارد كه بتوانيم هاردديسك را پارتيشن بندي نماييم.
براي رفع اين مشكل راه حل هاي متعددي وجود دارد كه ما يكي از دو راه حل زير را پيشنهاد ميكنيم:
•
استفاده از CD نصب ويندوز 98 (كه حتماً راه انداز Bootable باشد)
•
استفاده از ديسك Startup ويندوز 98
اجراي نرم افزار FDISK.EXE
نرم افزار FDISK.EXE را از روي ديسك (يا CD يا هاردديسك در صورت وجود) اجرا ميكنيم. در صورتيكه هاردديسكي كه به كامپيوتر شما متصل است ، بزرگتر از 512 مگابايت باشد، پيغامي نمايش داده مي شود.
در اين پيغام سوال مي شود كه آيا مي خواهيد نرم افزار FDISK هاردديسك هاي بزرگ را پشتيباني كند؟ با انتخاب گزينه Yes ، مي توانيم پارتيشن بندي هايي ايجاد كنيم كه بعداً سيستم فايل آنها را FAT32 تعريف كنيم. بايد توجه كرد كه در صورت انتخاب گزينه Yes پارتيشن بندي هاي ايجاد شده توسط سيستم عامل DOS و سيستم عامل ويندوز 95 قابل شناسايي نخواهند بود. (امروزه اين سيستم عامل ها به ندرت استفاده مي شوند)
در صورتيكه ظرفيت هاردديسك بزرگتر از 8 گيگابايت است يا اگر بخواهيم پارتيشن بندي هاي بزرگتر از 2 گيگابايت ايجاد كنيم، حرف Y را تايپ كرده و كليد Enter را فشار ميدهيم.
در صورتيكه بيشتر از يك هاردديسك به كامپيوتر متصل باشد، مطابق شكل زير ، گزينه 5 نيز مشاهده مي شود.
1-
ايجاد پارتيشن اوليه ، گسترش يافته و درايوهاي منطقه
2-
انتخاب پارتيشن فعال جهت بوت شدن كامپيوتر
3-
حذف پارتيشن اوليه ، گسترش يافته و درايوهاي منطقه
4-
نمايش اطلاعات همه پارتيشن هاي موجود
5-
تغيير هاردديسك فعلي در صورتيكه بيش از يك هارد ديسك به كامپيوتر متصل باشد.
شكل : منوي اصلي نرم افزار FDISK در حالتي كه بيش از يك هارد ديسك به كامپيوتر متصل باشد.
ايجاد پارتيشن
به طور كلي دو نوع پارتيشن در سيستم عامل DOS وجود دارد :
پارتيشن اوليه (Primary Partition)
پارتيشن اوليه در واقع همان درايو C: است كل فضاي هارديدسك را مي توان فقط به پارتيشن اوليه اختصاص داد. در اين صورت فقط يك درايو به نام C: خواهيم داشت كه كل فضاي هخاردديسك را شامل مي شود. به دليالي كه قبلاً نيز ذكر كرديم معمولاً اينكار را انجام نمي دهند و فقط بخشي از هاردديسك را به پارتيشن اوليه اختصاص مي دهند كه اين بخش به عنوان درايو C: شناخته مي شود.
پارتيشن گسترش يافته (Extended Partition)
بعد از اينكه پارتيشن اوليه را ايجاد كرديم، فضاي باقيمانده هاردديسك را به پارتيشن گسترش يافته اختصاص مي دهيم. پارتيشن گسترش يافته شامل همه درايوهاي منطقي از D: به بعد خواهد بود. يعني پارتيشن گسترش يافته را مي توانيم به چند درايو منطقي تقسيم كنيم. اگر كل پارتيشن گسترش يافته را به يك درايو منطقي اختصاص دهيم فقط يك درايو D: خواهيم داشت. پارتيشن گسترش يافته را مي توان به تعداد زيادي درايو منطقي تقسيم نمود.
تعيين پارتيشن فعال (Active)
هنگامي كه كامپيوتر مي خواهد بوت شود، هاردديسك را بررسي كين دو پارتيشني از هاردديسك را كه پارتيشن فعال است پيدا كرده و سپس از سكتور صفر اين پارتيشن فايل ها بوت را به حافظه فراخوانده و دستورات آن را اجرا مي كند.
در سيستم عامل DOS فقط پارتيشن اوليه (Primary Partition) ميتواند پارتيشن فعال باشد. در نرم افزار FDISK پس از ايجاد پارتيشن ها و درايوهاي منطقي، بايد پارتيشن فعال را مشخص كنيم.
براي تعيين پارتيشن فعال ، عمليت زير را انجام مي دهيم:
اگر نرم افزار FDISK اجرا نشده است، آن را اجرا ميكنيم.
در منوي اصلي نرم افزار FDISK ، گزينه دوم (2. Set Acitve Partition) را انتخاب ميكنيم. براي اينكار عدد 2 را تايپ كرده و كليد Enter را مي زنيم.
پارتيشن هاي موجود نمايش داده شده است . براي انتخاب پارتيشن ، شماره پارتيشن را تايپ كرده و كليد Enter را ميزنيم. همانطور كه گفته شد در سيستم عامل DOS فقط پارتيشن اوليه را ميتوان به عنوان پارتيشن فعال انتخاب نمود، پس عدد 1 را به معني پارتيشن اول تايپ كرده و Enter مي زنيم. پيغام Partition 1 Mak eActive (پارتيشن 1 فعال شد) در پايين صفحه ظاهر مي شود و در قسمت Status پارتيشن C: حرف A به معني Active نمايش داده ميشود.
مشاهده اطلاعات پارتيشن ها
هر گاه بخواهيم وضعيت پارتيشن هاي موجود بر روي هاردديسك را مشاهده كنيم، عمليات زير را انجام ميدهيم:
در منوي اصلي نرم افزار FDISK گزينه چهارم (4. Display Partition Information) را انتخاب ميكنيم، براي اينكار عدد 4 را تايپ كرده و كليد Enter را ميزنيم.
صفحه اي مطابق شكل زير نمايش داده مي شود.
در اين صفحه اطلاعات پارتيشن ها ليست شده است. اطلاعاتي كه در مورد هر پارتيشن نمايش داده مي شود عبارت است از :
اگر پارتيشن فعال باشد ، در اين قسمت حرف A مخفف Active نمايش داده مي شود.
نوع پارتيشن (اوليه، گسترش يافته) در اين قسمت نمايش داده مي شود. اگر پارتيشن اوليه DOS باشد عبارت PRI DOS (مخفف (Primary DOS Partition ) و اگر پارتيشن گسترش يافته DOS باشد، عبارت EXT DOS (مخفف (Extended DOS Patrition نمايش داده ميشود.
•
برچسب درايو (Volume Label)
همانطور كه ميدانيم در هنگام فرصت كردن درايوها مي توان براي آنها برچسب تعيين نموده اگر پارتيشني فرمت شده باشد و برچسب داشته باشد، در اين قسمت نمايش داده ميشوند در شكل فوق چون هنوز پارتيشن ها فرمت نشده اند، برچسبي نمايش داده نشده است.
ظرفيت پارتيشن به مگابايت در اين قسمت نمايش داده ميشود.
اگر پارتيشني فرمت شده باشد ، نام سيستم عامل (File System) در اين قسمت نمايش داده مي شود. به عنوان مثال عبارت FAT16 ، FAT32 و NTFS نمايش داده مي شود اگر پارتيشن فرمت نشده باشد يا يك پيك سيستم فايل ناشناخته فرمت شده باشد عبارت ناشناخته (UNKNOWN) نمايش داده ميشود.
•
درصد استفاده از ظرفيت هاردديسك (Usage)
در اين قسمت ظرفيت هر پارتيشن به صورت درصدي از كل فضاي هاردديسك نمايش داده ميشود.
حذف پارتيشن ها
براي حذف كردن پارتيشن هاي يك هارديدسك مراحل زير را به ترتيب انجام ميدهيم:
•
حذف كليه درايوهاي منطقي پارتيشن گسترش يافته
•
حذف پارتيشن گسترش يافته
براي حذف پارتيشن هاي هاردديسك ، عمليات زير را انجام ميدهيم:
در منوي اصلي نرم افزار FDISK گزينه سوم (3. Delete Partition or Logical DOS Drive) را انتخاب مي كنيم . براي اينكار عدد 3 را تايپ كرده و كليد Enter را ميزنيم.
همانطور كه اشاره كرديم ابتدا بايد درايوهاي منطقي پارتيشن گسترش يافته را حذف كنيم. پس عدد 3 را تايپ كرده و كليد Enter را ميزنيم.
در پايين صفحه نام درايوي كه ميخواهيم حذف كنيم پرسيده شده است. سپس نام برچسب درايو (Volume label) پرسيده ميشود.
براي حذف پارتيشن گسترش يافته در منوي اصلي نرم افزار FDISK ، گزينه سوم (3. Delete Partition or Logical Drive) و سپس در منوي شكل .. گزينه دوم (2. Delete Extended Dos ) را اجرا مي كنيم. صفحه اي مطابق شكل زير ظاهر مي شود و از ما براي حذف پارتيشن گسترش يافته سوال مي شو د، حرف Y را به معني تاييد تايپ كرده و كليد Enter را مي زنيم . پارتيشن گسترش يافته حذف ميگردد.
برچسب ها:
گزارش كارآموزي رایانه کار