شیوه های مختلف در تصویر سازی
تصويرسازي امروز ما بيشتر تحت تاثير سبك هاي تصويري و مكاتب هنري و تجسمي رايج در غرب مي باشد. هر هنرمند داراي شیوه ای است كه ديدگاه هنري او را از ديگر هنرمندان جدا مي كند. سبك هنرمند امضاي فردي اوست. بسياري از هنرمندان راه هاي همانندي را در بهره گيري از عناصر ديداري، همچون خط، رنگ، شكل و بافت گزينش مي كنند. گفت و گوهاي گسترده اي درباره ي سبك هاي گوناگون هنر ديداري، در ميان منتقدان هنري و كارشناسان تاريخ هنر در جريان است، كه نقل همه آنها براي چنين متني بسيار پيچيده و سنگين است. در اين بخش تنها درباره ی رده بندي عمومي سبك هاي هنري، مانند سبك واقع گرا و آبستره بحث خواهد شد.
هنر واقعگرا (بازنمايي)
« هنر بازنمايي كه گاه واقع گرا ناميده مي شود، موضوع را به همان گونه كه در زندگي روزانه هستند، تصوير مي كند. » واقع گرايي در نقاشي و تصويرسازي امري مذموم نيست. شناخت طبيعت و واقعيت نياز فطري هر انسان است. انسان كنجكاو هميشه در پي شناخت دنياي بيرون و واقعيت هاي اطراف خود است. در اين حد هميشه تصويرسازي جواب گوي نيازهاي دروني انسان بوده و به او كمك كرده است تا واقعيت هاي اطراف خويش را خوب بشناسد. «داستان هاي واقعي در ادبيات داستاني كودكان جزو اين سبك مي باشد. اگر چه اغلب مخلوق تخيل زنده و بيدار نويسنده است، ولي در اجزاي تشكيل دهنده آن و در سير ماجرا چيزي وجود ندارد كه وقوع آن را غير ممكن سازد و از زندگي و ماجراهاي گوناگون ايراد مي گيرد و داستاني مي آفريند كه اگر چه ممكن است اتفاق نيفتاده باشد ولي بدون شك امكان وقوع آن بسيار است. ديگر داستان هايي از صحنه هاي مختلف زندگي كودكان مي باشد كه باز هم صورت واقع گرا دارد. در اين داستان ها حوادث زندگي كودكان به صورت جالبي نقل مي شود مانند به دنيا آمدن خواهر يا برادر تازه، يا گم شدن كودكي هنگام گردش يا چشم و همچشمي كودكان با يكديگر يا ماجراي رفاقت آن ها با يكديگر و .... موضوع اين داستان ها وقتي كه درباره ي مشكلات مسائل زندگي روزمره ي كودكان باشد به طور غيرمستقيم به قدرت خواننده در برخورد با انواع مسائل زندگي مي افزايد. پسرك لبو فروش از صمد بهرنگي، نرگس و عروسك مو طلايي از ليلي ايمن از جمله اين داستان مي باشد.»
« در تصويرسازي واقع گرا، اگر هنرمند بتواند بدون در نظر گرفتن «توهمات» و «تصورات شخصي خود» بين خود و واقعيت مطابقتي نسبتاً كامل ايجاد كند، در اين صورت به مرحله اي مي رسد كه مي تواند بر تكنيك خود غلبه كند وگرنه همين تكنيك حجابي مي شود ميان او و واقعيت. بي ترديد واقعيت عرضه شده در تصويرسازي هاي واقع گرا حالتي آرماني و مطلق گرا دارند و اين خصوصيت بيشتر از همه به خاطر «كادر» و يا «قطع كتابي» است كه تصويرسازي ها در آن به نمايش در مي آيند. بايد توجه داشت كه هر عكس و يا تصوير وقتي كه در درون يك كادر عرضه مي شود، رابطه اش با عالم واقع قطع مي شود و براساس نوع ديد و تفكر تصويرساز به دنيايي رويايي و آرماني وارد مي شود كه در آن همه ی اشيا و موجودات و انسان ها به علائم و نشانه هايي تبديل مي شوند كه به طور مستقيم و يا غير مستقيم حكايت گر محتوي و موضوع و داستان مورد نظرشان هستند. بنابراين تمامي حالات و سكنات كه مهم ترين آنها زيبايي ها و زشتي ها، دوستي ها و دشمني ها، جنگ ها و آشتي ها و غيره همگي در تصويرسازي داستان حالتي آرماني و مطلق گرا دارند. اما تنها اين عامل نيست كه به تصويرسازي واقع گراي آرماني كمك مي كند. صفحه آرايي يك تصوير با توجه به نوع انتخاب و آرايش كلمات در صفحه خود عامل مهم ديگري در موفقيت اين كار است.
در تصوير سازي واقع گرا، نقش «اغراق» در شكل و در كادر مي تواند بسيار موثر باشد. مي تواند به تصوير حالتي غيرعادي دهد و آن را از دنياي واقعي خود خارج كند و يا در جهت معنا و محتواي داستان بر زيبايي آن بيفزايد. اندازه ی «اغراق» در يك تصوير واقع گرا بستگي به نوع تعهد او به واقعيت دارد. به همين خاطر حد واقعيت در اينگونه تصاوير گاه براساس يك ميلي متر مشخص مي شود. اما در مورد كادر بايد گفت كه نحوه ی ورود به كادر و تقسيم بندي فضا در يك تركيب بندي و نيز نحوه ی حركت تصوير در كادر كه بيشتر در نشان دادن جهت تصوير موثر است، همگي عواملي هستند كه مي توانند در بيان هاي عادي و واقعي يك تصوير و يا در بيان هاي اغراق آميز و نامعقول يك داستان به صورت تصوير مؤثر باشند .اين نوع آثار به واقع در جهت حركت داستان و نشان دادن فضاهاي متنوع حاكم بر داستان بسيار مؤثرند. ولي عمده ی بحث اين است كه طراح اين آثار بايد از توانايي بالايي برخوردار باشد. و بتواند با تركيب گفتار (كه به صورت حباب به كار مي روند) بتوانند تصاويري گويا و در عين حال زيبا ارائه دهد.»
« هنرمندان واقع گرا نيازي نمي بينند كه تصويرهاي خود را درست مانند عكس بازآفريني كنند. آن ها تركيب هايي مي آفرينند كه فيگورهاي انساني، اجسام يا پديده هاي طبيعي را به گونه اي واقعي نشان دهند. از آغاز انتشار كتاب هاي تصويري كودكان، بيشتر تصويرها واقعگرا بوده اند كه به نمونه هايي از آن ها در سراسر اين متن اشاره شده است. تصويرهاي واقعي به كودكان كمك مي كند تا همسان سازي كنند و درباره ي خود و پيرامون خود بيشتر بياموزند. تصويرهاي واقعي پايه هاي آشنايي كودكان با دنياي پيرامون است كه براساس آن ها بتوانند درك خود را از گيتي گسترش دهند.
هولينگ كلانسي هولينگ، نويسنده و تصويرگر در چندين كتاب مصور زيبا درباره ي تاريخ و جغرافياي امريكاي شمالي، داستاني خيالي را با داده هاي واقعي درهم آميخته است. ريزه كاري واقعي تصويرها، مخاطبان نوجوان را مجذوب ماجراهاي نو و دانش هاي نو مي كند. نقاشي هاي واقعگراي رنگي هر كتاب كه هر كدام صفحه اي كامل را پر كرده اند، خوانندگان را آرزومند مي كنند كه در صحنه هاي گوناگون داستان گام بگذارند. تصويرگران كتاب هاي جديد، مانند بيشتر هنرمندان سده بيستم، از نوآوري هاي سبكي صد سال واپسين تأثير بسيار گرفته اند. هنرمند فرانسوي سده نوزدهم كلاد مونت از جمله هنرمنداني بود كه رهيافت تازه اي را در هنر بازنمايي كه به امپرسيونيسم معروف است، نشان داد (اصطلاحي تحقير آميز كه در اصل از سوي منتقدان مخالف آن دوره به كار گرفته شده است. (امپرسيونيست ها از روش سنتي جزیي نگر جهان فاصله گرفتند. به جاي آن، روي بازي هاي نور بر اجسام در محيط طبيعي متمركز شدند. اين هنرمندان در بيشتر زمينه ها به موضوع فضاي بيرون پرداخته اند.«
برچسب ها:
مقاله تصویر سازی پروژه تصویر سازی تصویرسازی چیست مطلب تصویر سازی