پایان نامه دکترای پزشکی عمومی - بررسي ارتباط عفونت قبلي هليكو باكتر پيلوري با بيماري پاركينسون
مقدمه:
پاركينسون بيماريي است كه باعث ايجاد اختلالات حركتي مي‌گردد. علت اين بيماري كاهش دو پامين و به هم خوردن تعادل بين دو نور و ترانسيمتر (دوپامين و استيل كولين) در سيستم دو پامينرژ يك نيگر و استر ياتال مي‌باشد. در مطالعات اخير ديده شده كه با درمان عفونت هيلكوباكتر پيلوري جذب لوودو پا بيشتر شده و نتيجه درمان بهتر شده است.
مواد و روشها : اين مطالعه که به روش Case-Control انجام شدازمیان بیماران مراجعه کننده به درمانگاه اعصاب 56 نفرانتخاب شدند.افراد به دو گروه 28 نفري به عنوان گروه مورد (مبتلا به پاركينسون) و شاهد (غير مبتلا به پاركينسون) تقسيم شدند و تست آنتي بادي IgGهلیکوباکترپیلوری در هر دو گروه انجام شد.
يافته‌ها : ميانگين سن افراد پاركينسون 60 سال و غير پاركينسوني 57 سال بود. در افراد مبتلا 18 نفر (3/64%) آنتي بادي مثبت و 10 نفر (%7/35) آنتي بادي منفي داشتند. در افراد غير مبتلا 15 نفر (%6/53) آنتي بادي مثبت و 13 نفر (4/49%) آنتي بادي منفي داشتند.
نتيجه : در اين مطالعة ارتباطي بين وجود عفونت قبلي هليكو باكتر پيلوري در بيماران پاركينسوني و افراد غير پاركينسوني يافت نشد.p>/05))اما درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بیماران پیشنهاد میگردد.
فهرست مطالب:
فصل اول:مقدمه
بیان مساله
اهداف وفرضیات
فصل دوم:زمينه و پيشينه تحقيق
بیماری پارکینسون
اتیولوژی
پاتولوژی
پاتوژنز
درمان
هلیکو باکتر پیلوری
مروری بر دیگر مقالات
فصل سوم: طرح تحقيق
نوع مظالعه
تعداد نمونه،روش نمونه گیری ومعیارهای انتخاب نمونه
معیار های پذیرش و عدم پذیرش
نوع پژوهش و روش انجام کار
فصل چهارم :یافته ها
فصل پنجم:بحث و نتیجه گیری و پيشنهادات
منابع
برچسب ها:
بيماري پاركينسون