مقدمه:
یکی از راه‌های کارآمدی که می‌تواند زمان دادرسی را در کشور ما به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد، استفاده از فناوری اطلاعات در رسیدگی‌های قضایی است. با توسعه خدمات الکترونیکی در قوه‌قضاییه، دیگر نیازی به مراجعات مکرر اصحاب دعوا به دادگاه نخواهد بود و با ارایه خدمات از طریق اینترنت، زمان رسیدگی‌ها به نحو قابل ملاحظه‌ای کاهش پیدا خواهد کرد. قوه‌قضاییه به طور جدی حرکت به سوی الکترونیکی شدن را در دستور کار قرار داده است.
در برنامه پنجم توسعه یکی از برنامه‌های میان‌مدتی که برای قوه‌قضاییه در نظر گرفته شده است، توسعه فناوری اطلاعات در قوه‌قضاییه است. در بخشی از ماده ۲۱۱ قانون برنامه پنجم¬توسعه مقرر شده است: بمنظور افزایش سرعت و کارآیی در ارایه خدمات حقوقی و قضایی، قوه‌قضاییه مکلف است اقدامات زیر را برای توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات انجام دهد:
سامانه‌های عملیاتی و توسعه سطح استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به‌ویژه سامانه مدیریت پرونده‌های قضایی، راه‌اندازی مرکز ملی داده‌های قوه‌قضاییه، اجرا و تکمیل سامانه مدیریت امنیت اطلاعات عرضه خدمات حقوقی الکترونیک به مردم، استفاده از فناوری اطلاعات در برقراری ارتباط بین مراجع قضایی و سایر نهادهای تابعه یا مرتبط از قبیل سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، سازمان زندان‌ها، سازمان پزشکی قانونی راه‌اندازی، گسترش و ارتقا یابد.
چنان‌که مشاهده می‌شود در طی سال‌های اجرای برنامه پنجم توسعه یعنی تا سال ۱۳۹۵ باید زیرساخت‌های قوه‌قضاییه برای ارایه خدمات الکترونیکی فراهم شده و این خدمات به مردم ارایه شود. در حال حاضر در این حوزه اقدمات قابل توجهی انجام گرفته است. دادرسی الکترونیکی در کشور ما در حال شکل گرفتن است.
چکیده:
رشد فزاینده کاربرد فناوری ارتباطات و اطلاعات در جهان قواعد حقوقی جدیدی در پی داشته است .
در جهت تعامل همه جانبه افراد در استفاده از این فناوری و برقراری امنیت و اعتماد عمومی، نظام دادرسی ویژهای در مورد آن، از حیث ضمانت اجرای قضایی داخلی و بین المللی شکل گرفته است .
قواعدی که عمومات حقوق دادرسی خاص خود را در دعاوی اداری، مدنی و کیفری دارد و ادله اثبات دعوای آن نیز در پاره ای از موارد منحصر به فرد است .
در ایران نیز بمنظور به رسمیت شناختن تسهیلات جدید ارتباطی در امر تجارت و یا بعبارت بهتر در خصوص مبادلات تجاری ملی و بین المللی قانونی تحت عنوان قانون تجارت الکترونیک به تصویب رسیده است که در آن قراردادهای منعقده از طریق واسطه های الکترونیکی، اسناد و ادله الکترونیکی، امضای الکترونیک به رسمیت شناخته شده اند و برخی از جنبه های حقوقی مطرح در بستر تجارت الکترونیک مورد توجه قرار گرفته است.
کلمات کلیدی: دادرسی الکترونیکی، ادله الکترونیکی، اثبات دعوی، دادرسی مدنی، دادرسی کیفری ، فناوری اطلاعات.
فهرست مطالب:
مقدمه ۱
فصل اول مفهوم دادرسی الکترونیکی
مقدمه ۳
دادگاه الکترونیکی چیست؟ ۴
زیرساخت‌های لازم برای دادرسی الکترونیکی ۵
اجزای ساختار یک دادگاه الکترونیکی اولیه ۷
ترغیب شهروندان ۸
مزایای سیستم ۸
خدمات الکترونیک قضایی، سبب کاهش اطاله دادرسی می شود ۹
صرفه جویی در وقت و دفاتر اسناد رسمی ۱۰
مبحث دوم دادگستری الکترونیک ۱۲
فلسفه چرایی دادگاه الکترونیکی ۱۳
دادگاه الکترونیکی ایرانی ۱۵
گسترش عدالت در بستر توسعه خدمات الکترونیکی ۱۹
نقش فناوری اطلاعات و بستر الکترونیک در توسعه عدالت قضایی ۱۹
فصل دوم فناوری اطلاعات در نظام ادله اثبات دعوی در ایران
مقدمه ۲۶
تعریف سند ۲۷
تعریف اسناد الکترونیک و قراردادهای الکترونیکی ۳۰
نحوه به دست آوردن ادله الکترونیکی و میزان و شرایط اعتبار این ادله ها ۳۲
شرایط اعتبار ادله (اسناد) الکترونیکی ۳۳
شرایط اعتبار ادله (اسناد) الکترونیکی بر اساس نظریه معادل های کارکردی ۳۵
کارکردهای نوشته ۳۶
انواع اقامتگاه دردادرسی های فناوری اطلاعات ۳۹
ویژگی بین المللی دادرسی فناوری اطلاعات ۴۲
تاثیر فناوری اطلاعات دردادرسی مدنی ،کیفری واداری ۴۲
نتیجه گیری ۴۵
فهرست منابع و ماخذ ۴۷
برچسب ها:
دادرسی الکترونیکی در سیستم قضایی ایران کار تحقیق حقوق دادرسی الکترونیکی سیستم الکترونیکی دادرسی دادرسی الکترونیک در ایران سیستم قضایی الکترونیکی