پسامدرنیسم اصطلاحی است که هنوز تعریف دقیقی از آن نشده است. به همین جهت، اکثر اندیشمندان از آن به عنوان یک وضعیت و یک موقعیت یاد کرده اند. در واقع: ” پست مدرنیسم به مثابه یک انگاره بسیار مبهم بوده است. از یک سو دوره ای تاریخی دیده شده که در پی مدرنیسم آمده ، از طرف دیگر، ” یک حالت ” (دوکرتی، ۱۹۹۳)، “یک موقعیت ذهنی ” (باومن، ۱۹۹۱)، ” یک موضوع بیان اندیشه ” (لیوتار(.
این خود نشان از بیان تکثرگرایانه و نامتجانس پسا مدرنیسم دارد و جزء خصلت های بنیادین آن است.
در اینجا از دو نقطه نظر به پسامدرنیسم در معماری می پردازیم :
– به منزله ی طبقه بندی پارادایم های پراهمیت (چارچوب های نظری ) برای توجه به مسائل فرهنگی
– مجموعه ای از درونمایه ها
پارادایم های نظری تعیین کننده ی پسامدرنیسم
پسامدرنیسم عموماً حاکی از وفور پارادایم های نظری و یا چارچوب های ایدئولوژیکی است که بحث های درونمایه ای را سازمان میدهند . پارادایم های اصلی ای که از دیگر رشته ها وارد شده و نظریه ی معماری را شکل میدهند، عبارتنداز : پدیدارشناسی ،زیبایی شناسی،نظریه ی زبان شناختی ” نشانه شناسی ، ساختار گرایی ، پسا ساختارگرایی ودیکانستراکشن، شالوده شکنی ” مارکسیسم و فمینیسم
موضوعات مورد بحث :
پسامدرنیسم چیست ؟
پارادایم اول: پدیدار شناسی
پارادایم دوم : زیبایی شناسی امر متعالی
پارادایم سوم : نظریه ی زبان شناسی
نشانه شناسی :
ساختار گرایی:
پسا ساختارگرایی
شالوده شکنی
درونمایه های پسامدرن معماری
نتیجه : ضرورت نظریه ی پسامدرن
نمونه موردی
منابع