زنگ که به صدا در می آید، با صدای ممتد آن درهای کلاس ها گشوده می شود و دانش آموزان با هیاهوی زیاد به طرف صحن مدرسه هجوم می برند.یکی از بچه های کوچک تر زمین می خورد و زیر دست و پای بزرگ ترها می افتد. آرام برو …جلوتو نگاه کن…حواست کجاست…معاونان آموزشگاه می کوشند تا با امر و نهی و گاه توپ و تشر، سرعت بچه ها را کم و از برخورد دانش آموزان با یکدیگر جلوگیری کنند اما گویا گوش خیلی ها بدهکار نیست.حیاط مدرسه کوچک و قناس است و حداکثر ۲۵۰ متر وسعت دارد.بیش از ۳۱۰دانش آموز قد و نیم قد از اول تا کلاس سوم قرار است بعد از حدود۴۵دقیقه نشستن پشت نیمکت، انرژی شان را تخلیه کنند.روان شناسان تعلیم و تربیت برای هر ۴۵ دقیقه کار فکری و مطالعه، حدود ۱۵ دقیقه استراحت و انجام حرکات ورزشی سبک در هوای آزاد را توصیه می کنند.جنب و جوش و دویدن بچه ها به دنبال یکدیگر در فضایی که وسایل ورزشی و بازی دیگری ندارند تنها وسیله تخلیه هیجانی کودکان است اما در این فضای کوچک، بچه ها به ماهی هایی می مانند که در آکواریوم حبس شده اند و نمی توانند به راحتی و آزادانه به هر سو بدوند و شادی کنند.تا سرعت می گیرند، یا به دیوارها می رسند و یا با بچه های دیگر برخورد می کنند معمولا هم پس از هر برخوردی، مرافعه و شکایت به راه است. معاون مدرسه هر چند لحظه یک بار به ساعت مچی اش نگاه می کند… این زنگ کی می خورد؟
مقدمه گزارش
هر رفتار انسان، از جمله محصل، هدف دارد یا هدف گردان است. دانش آموزان، عملی را بی هدف انجام نمی دهند بلکه می خواهند با آن عمل خود نیاز یا نیازهایی را ارضا کنند. بنابراین، باید هدف ها و نیازهای ایشان را شناخت و جدی گرفت. مثلاً اگر رفتار نامطلوبی از دانش آموزی سر بزند نباید تنها جلب توجه را علت آن رفتار بدانیم.کاربرد اصول و تدابیری می تواند به ما کمک کند که از رخ دادن مشکلات رفتاری جلوگیری کنیم یا آن ها را به حداقل برسانیم. از جمله:از روز اول آغاز کلاس، مدیریت کامل را اعمال کنیم. باید روز اول به گروه تازه دانش آموزان خود بگوییم که مقررات ما در اداره کلاس کدام اند و از ایشان چه انتظارهایی داریم. محیط کلاس را از هر لحاظ حتی فضا و تجهیزات، سالم گردانیم. باید مطمئن باشیم که دانش آموزان ما در کلاس راحت اند.و در مدرسه احساس آرامش می کنند. فعالیت های یادگیری را طوری طراحی کنیم که برای همۀ دانش آموزان، معنادار باشند؛ و با رغبت ها و توانایی های ایشان سازگار باشند. برای این منظور ناگزیریم اصول رشد و تکامل، خصایص رشدی هر سن، محتوای درسی خاص هر کلاس و هر مقطع، و رغبت های ویژه دانش آموزان خود را دقیقاً بدانیم. برای همۀ دانش آموزان فرصت هایی فراهم آوریم که موفقیت را تجربه کنند.به تجربه دیده ایم که برخی از دانش آموزان به زودی نشان می دهند که پیشرفت درسی دارند در صورتی که برخی دیگر دیرتر خود را آشکار می کنند. با بعضی از دانش آموزان در دروس علمی و برخی در دروس اجتماعی پیشرفت نشان می دهند. در هر صورت، معلم باید تدابیر و راهبردهایی به کار ببرد که همۀ دانش آموزان، به شکلی، موفقیت را تجربه کنند.