مقدمه :
در قرن 19میلادی پس از آگاهی بر اینکه مواد زائد جامد کم وبیش برای سلامتی انسان خطراتی ایجاد می کند طبق دستوری مواد زائد باید به خارج شهر منتقل شود تا خطری برای سلامتی انسان ایجاد نشود .
در سال 1338 اولین سیستم جمع آوری زباله توسط شهرداری تهران به وجود آمد که طی آن زباله ها را به خارج از شهر حمل می کردند . نخستین برنامه اصولی دفن بهداشتی در سال 1359 با توجه به اصول و موازین بهداشتی در شهر همدان برنامه ریزی و اجرا شد.
تحولات قرن اخیر همراه با ازدیاد جمعیت و پیشرفت تکنولوژی مرحله تازه ای از تخریب طبیعت و محیط زیست را در بر داشت.انقلاب صنعتی که در واقع برای بهتر کردن زندگی انسانها رخ داد، متاسفانه با تولید مصرف بیشتر ، ناگواری های بسیاری برای محیط زیست و زندگی انسانها به وجود آورده است . در صد سال اخیر که پیشرفت انسان فزونی گرفت کره زمین خسارتهای فراوانی دید که بازتاب آن متوجه خود انسان شد.در نتیجه توسعه پایدار و کلان نگری مورد توجه قرار گرفته است .
وجود میلیونها تن زباله شهری و هزاران نوع مواد سمی و خطرناک در آنها که حاصل فعالیت روزمره انسان است سبب آلودگی گسترده در محیط زیست شده است که 90 تا 60 درصد انواع سرطانها را به طور مستقیم و غیرمستقیم به خود اختصاص داده است .
1-1- تعريف زباله
بطور معمول به کليه مواد زايد جامد (فسادپذير و فسادناپذير) گفته ميشود که در منازل ، مراکز تهيه وتوزيع و فروش مواد غذايي ، مؤسسات صنعتي و تجاري وکشاورزي و بيمارستانها و مراکز درماني توليد ميشود.
1-2- انواع زباله
زباله به مجموعه مواد ناشی از فعالیتهای انسان و حیوان که معمولاً جامد بوده و به صورت ناخواسته و یا غیر قابل استفاده دور ریخته میشوند اطلاق میگردد. این تعریف به صورت کلی در برگیرنده همه منابع، انواع طبقه بندیها، ترکیب و خصوصیات مواد زاید بوده و به چهار دسته کلی زبالههای شهری، زبالههای صنعتی و زبالههای خطرناک و زبالههای بیمارستانی تقسیم میگردند
1-3- زبالههای شهری
در نشریات و کتب از تعاریف و طبقه بندیهای مختلفی برای توضیح اجزاء مواد زاید جامد شهری استفاده شدهاست. تعاریف ارائه شده در زیر میتواند به عنوان یک راهنما برای اجزاء مواد زاید شهری مورد استفاده قرار گیرد. شناسایی
1-3-1- زایدات غذایی: به قسمت فسادپذیر زباله که معمولاً از زایدات گیاهی، تهیه و طبخ و یا انبار کردن مواد غذایی به دست میآید، اطلاق میشود. کمّیت پس ماندههای غذایی در طول سال متغیر بوده و در ماههای تابستان، که مصرف میوه و سبزی بیشتر است، به حداکثر میرسد. پس ماندههای غذایی مهمترین قسمت زبالهاست، چرا که از یک سو به دلیل تخمیر و فساد سریع، بوهای نامطبوع تولید کرده و محل مناسبی برای رشد و تکثیر مگس و سایر حشرات و جوندگان است و از سوی دیگر به دلیل قابلیت تهیه کود از آن (کمپوست) حائز اهمیت است. قابل ذکر است که میزان پس ماندههای فسادپذیر در زبالههای شهری ایران بین ۳۵ تا ۷۶ درصد گزارش شدهاست.
1-3-2- آشغال: به قسمت فساد ناپذیر زباله به جز خاکستر گفته میشود. آشغال در زباله معمولاً شامل کاغذ، پلاستیک، قطعات فلزی، شیشه، چوب و موادی از این قبیل میشود. آشغال را میتوان به دو بخش قابل اشتعال و غیرقابل اشتعال تقسیم کرد.
1-3-3- خاکستر: باقیمانده حاصل از سوزاندن زغال، چوب و دیگر مواد سوختنی که برای مقاصد صنعتی، پختوپز و یا گرم کردن منازل بکار میرود گفته میشود.
1-3-4- زایدات ناشی از تخریب و ساختمان سازی: به زایدات حاصل از تخریب ساختمان، تعمیر اماکن مسکونی، تجاری، صنعتی، و یا سایر فعالیتهای ساختمان سازی اطلاق میشود و همچنین موادی که از وسایل نقلیه به جای ماندهاست میشود.
زایدات ویژه این قسمت از زبالهها شامل مواد حاصل از جاروب کردن خیابانها و معابر، برگ درختان، اجساد حیوانات مرده
1-4- زبالههای صنعتی:
زبالههای صنعتی، مواد زاید ناشی از فعالیتهای صنعتی هستند ومعمولاً شامل فلزات، مواد پلاستیکی، مواد شیمیایی و بالاخره زبالههای ویژه و زبالههای خطرناک هستند. که عمل جمع آوری، حمل و نقل و دفع آنها ضوابط خاص و مقررات ویژهای را به خود اختصاص دادهاست.
1-5- زبالههای خطرناک:
مواد زاید خطرناک، مواد زاید جامد یا مایعی هستند که به علت کمّیت، غلظت و یا کیفیت فیزیکی، شیمیایی و یا بیولوژیکی میتوانند باعث افزایش میزان مرگ و میر و یا بیماریهای بسیار جدی شوند. براساس تعریف آژانس حفاظت محیط زیست Environmental Protection Agency: EPA)) زبالههای خطرناک به مواد زاید جامدی اطلاق میشود که بالقوه خطرناک بوده و یا اینکه پس از طی مدت زمانی موجبات خطر را برای محیط زیست، فراهم میکنند. زبالههای خطرناک معمولاً یکی از مشخصات قابلیت انفجار، احتراق، خوردگی، واکنش پذیری و سمی را دارا بوده و اغلب تحت عنوان مواد زاید پرتوزا، پسماندههای شیمیایی، زایدات قابل اشتعال، زایدات بیولوژیکی و مواد منفجره دسته بندی میشوند: از منابع عمده زایدات بیولوژیکی، بیمارستانها، آزمایشگاهها و مراکز تحقیقات پزشکی هستند. زبالههای بیمارستانی به دلیل آنکه حاوی زایدات پاتولوژیکی، مواد زاید پرتوزا، زایدات دارویی، مواد زاید عفونی، مواد زاید شیمیایی و بعضاً ظروف مستعمل تحت فشار هستند، از منابع عمده، زبالههای خطرناک در شهرها بهشمار میآیند. فناوری گردآوری، دفع و یا احیای این مواد در سنجش با زبالههای شهری و خانگی تفاوت بسیار دارد و باید جداگانه مورد توجه قرار گیرد.
فهرست مطالب تحقیق درباره بازیافت زباله های شهری و صنعتی:
مقدمه
فصل اول: تعریف زباله و انواع آن
1-1- تعریف زباله
1-2- انواع زباله
1-3- زباله های شهری
1-3-1- زایدات غذایی
1-3-2- آشغال
1-3-3- خاکستر
1-3-4- زایدات ناشی از تخریب و ساختمان سازبی
1-3-5- زایدات ویژه
1-4- زباله های صنعتی
1-5- زباله های خطرناک
1-6- زباله های بیمارستانی
1-6-1- زباله های معمولی بیمارستان
1-6-2- زباله های پاتولوژیکی
1-6-3- مواد زاید پرتوزا
1-6-4- مواد زاید شیمیایی
فصل دوم : گرد آوری و ترابری زباله های شهری
2-1 گرد آوری و ترابری زباله های شهری
فصل سوم: روش های دفع و بازیافت زباله
3-1- روش های دفع زباله
3-2- دفن زباله
3-3- بازیافت
3-3-1- بازیافت کاغذ
3-3-2- سوزاندن
3-3- محاسن بازیافت
3-4- معایب بازیافت
3-5- مشکلات بازیافت در ایران
3-6- نکات قابل توجه
نتیجه گیری
منابع
برچسب ها:
بازیافت زباله و روش های دفع زباله تحقیق در مورد زباله تحقیق درباره بازیافت زباله بازیافت زباله تحقیق در مورد روش های بازیافت زباله تحقیق درباره روش های بازیافت زباله های صنعتی تحقیق درباره روش های بازیافت زباله بیمارستانی