خانه » کتاب » دین و مذهب » نمایش فایل
عناوين و اسامي قرآن کريم - 53 صفحه
فروشنده فایل
فروشنده فایل
کد کاربری 13474سایر فایل ها

عناوين و اسامي قرآن کريم - 53 صفحه

عناوين و اسامي قرآن کريمکلام الهي يعني قرآن کريم به اسامي وعناوين متعددي نامبردار است که از اين اسامي نيز در قرآن کريم ياد شده است. ميان اين اسامي، چند نام داراي شهرت بيشتري مي باشد که مورد اتفاق اکثر دانشمندان علوم قرآني است که مي توان آنها را بعنوا...

دسته بندی: کتاب » دین و مذهب

تعداد مشاهده: 846 مشاهده

فرمت فایل دانلودی:.rar

فرمت فایل اصلی: doc

تعداد صفحات: 53

حجم فایل:44 کیلوبایت

  پرداخت و دانلود  قیمت: 5,000 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.
0 0 گزارش
  • عناوين و اسامي قرآن کريم
    کلام الهي يعني قرآن کريم به اسامي وعناوين متعددي نامبردار است که از اين اسامي نيز در قرآن کريم ياد شده است. ميان اين اسامي، چند نام داراي شهرت بيشتري مي باشد که مورد اتفاق اکثر دانشمندان علوم قرآني است که مي توان آنها را بعنوان اسامي و نامهاي قرآن تلقي کرد، و آنها عبارتند از: قرآن، فرقان، کتاب، ذکر و تنزيل .
    قرآن: از اين نام در قرآن حدود پنجاه و هشت مورد ياد شده است مانند «انه لقرآن کريم » و «فاذا قرات القرآن فاستعذ بالله من الشيطان الرجيم » درباره معني قرآن و مبدأ اشتقاق آن ميان علما، اختلاف نظر وجود دارد:
    شافعي مي گويد: قرآن از هيچ مبدئي مشتق نشده است. بلکه ارتجالا و ابتداء براي کلام الهي وضع شده است و بنابراين مشتق از «قرء» نخواهدبود، و الا بايد بتوانيم بر هر چيزي که قرائت مي شود، لفظ قرآن را اطلاق نماييم. زجاج و لحياني واژه قرآن را مهموز مي دانند با اين تفاوت که زجاج گويد: قرآن مشتق از «قرء» بمعني جمع و گردآوري است، و کلمه قرء در جمله «قرات الماء في الحوض» بهمين معني است. و چون قرآن جامع ثمرات کتب پيشين آسماني است آنرا قرآن ناميده اند. و قتاده نيز داراي همين راي و عقيده بوده است . ولي لحياني را عقيده بر آن است که قرآن مشتق از قرء بمعني قرائت و پيروهم آوردن و خواندن مي باشد. و چون قاري قرآن بهنگام تلاوت آن حروف و کلمات آنرا بدنبال هم مي اورد ، قرآنش ناميده اند. بنابراين قرآن مصدري است. بمعني مفعول يعني تلاوت شده و چنانکه کتاب بمعني مکتوب است قرآن نيز بمعني مقروء است . ابن عباس نيز همين سخن را تاييد کرده است.
    اشعري مي گويد: کلمه قرآن از ريشه «قرن» بمعني ضميمه کردن و پيوستن و يا نزديک ساختن چيزي به چيز ديگر است. و چون حروف و کلمات و آيات و سور قرآن، مقرون بهم هستند و با کيفيتي خاص با هم ارتباط و پيوستگي دارند آنرا قرآن ناميدند.
    فراء گويد: قرآن مشتق از قرائن است و قرائن نيز جمع قرينه مي باشد از اين جهت که هريک از آيات قرآني، قرينه و مؤيد آيات ديگر مي باشند آنرا قرآن گويند. بنابراين –طبق دو عقيده اخير- واژه قرآن مهموز نخواهدبود .
    فرقان: اين کلمه در هفت مورد از قرآن بکار رفته که منظور از آن در دو مورد ؛ کتاب موسي است (توراه) و در دو مورد ديگر نيز قرآن است چنانکه گويد: «تبارک الذي نزل الفرقان علي عبده ليکون للعالمين نذيرا» و در موارد ديگر، معناي ديگري دارد. و چون قرآن، فارق ميان حق و باطل است، و آن دو را از هم مشخص مي سازد، به فرقان ناميده شد؛ چنانکه ابن عباس همين وجه تسميه را پذيرفته است . و بعضي را عقيده برآن است که قرآن از آن جهت به فرقان موسوم گشت که اين کتاب آسماني، انسان را به نجات و موفقيت نائل مي سازد و آيه «يا ايها الذين آمنوا ان تتقوا الله يجعل لکم فرقانا» نيز مويد همين معني است. زيرا کلمه فرقان در اين آيه بمعني نجات دادن است.
    کتاب: کلمه کتاب در قرآن حدود دويست و پنجاه و پنج مورد بکار رفته که در موارد بسياري، منظور از آن قرآن کريم مي باشد و کتاب در اصل لغت بمعني گردهم آوردن است و هر نبشته اي را از آن جهت کتاب مي نامند، چون حروف و کلمات در آن گردهم آمده اند و قرآن را هم بدين جهت کتاب ناميدند که انواع آيات و قصص و احکام در آن گردهم آمده است.
    و ما بعنوان نمونه آيه اي را ياد مي کنيم که کلمه کتاب در آن آمده و منظور از آن، قرآن کريم مي باشد چنانکه گويد: «الر تلک الکتاب و قرآن مبين». بايد يادآور شويم که قرآن در ميان منابع فقه اسلام بعنوان کتاب نام بردار است چنانکه گويد منابع فقه اسلام عبارتست از کتاب، (قرآن)، سنت، اجماع، و عقل.
    ذکر: اين کلمه که از واژه هاي اصيل تازي است در موارد متعددي از قرآن مورد استفاده قرارگرفته که منظور از آن در بعضي از موارد، قرآن کريم مي باشد. از قبيل: «انا نحن نزلنا الذکر و انا له لحافظون» ؛ «هذا ذکر مبارک» و ذکر – بمعني شرف- نيز در قرآن بکاررفته است چنانکه گويد:
    «و لقد انزلنا اليکم کتابا فيه ذکرکم»
    باري، وجوه تسميه قرآن به «ذکر» از آن جهت است که خداوند متعال با سخن خود بندگان خويش را به فرائض و احکام يادآور مي گردد.
    تنزيل: اين کلمه که داراي اصالت در زبان تازي است چندين بار در قرآن مورد استفاده قرارگرفته است. مانند آيه »و انه لتنزيل رب العالمين» و قرآن از آن جهت به اين کلمه نامبردار است که آيات آن از طريق وحي بتدريج بر رسول خدا (صلي الله عليه و آله) نازل گرديد. چون کلمه تنزيل غالبا از نزول تدريجي قرآن حکايت مي کند و کلمه انزال در اکثر موارد نمايانگر نزول دفعي قرآن مي باشد.
    اين اسامي و عناوين از نامهاي شايع و معروف قرآن است ولي گروهي ازدانشمندان در تعداد نامهاي قرآن دچار مبالغه شده اند. شيخ طاهر جزايري در کتاب «التبيان» خود آورده است که حر الي ، اسامي قرآنت را به نود و اندي رسانده است و نيز سيسوطي بنقل از کتاب «البرهان» زرکشي مي نويسد: قاضي شيذله ، پنجاه و پنج نام براي قرآن ياد کرده است که عبارتند از:
    کتاب، مبين، قرآن، کريم، نور، هدي، رحمه، فرقان، شفاء، موعظه، ذکر، مبارک، مرفوعه، علي، حکمه، حکيم، مبين، حبل، مطهره، صراط، مستقيم، قيم، قول، فصل، نبأ، احسن الحديث، مثاني، متشابه، تنزيل، روح، وحي، عربي، بصائر، صحف، بيان، علم، حق، مکرمه، هادي، عجب، تذکره، عروه الوثقي، صدق، عدل، امر، منادي، بشري، مجيد، نور، بشير، نذير، عزيز، بلاغ و قصص.


      پرداخت و دانلود
    برچسب ها: عناوين و اسامي قرآن کريم
  

دسترسی سریع

دسته بندی ها

به ما اعتماد کنید

تمامي كالاها و خدمات اين فروشگاه، حسب مورد داراي مجوزهاي لازم از مراجع مربوطه مي‌باشند و فعاليت‌هاي اين سايت تابع قوانين و مقررات جمهوري اسلامي ايران است.
این سایت در ستاد ساماندهی ثبت شده است.

درباره ما

فروش اینترنتی فایل های قابل دانلود، پروژه، مقاله، و....
در صورتی که نیاز به راهنمایی دارید، صفحه راهنمای سایت را مطالعه فرمایید.

تمام حقوق این سایت محفوظ است. کپی برداری پیگرد قانونی دارد.
طراحی سایت: وبتینا