مسئله اصلی آموزش و پرورش، آموزش و افزایش توان یادگیری در کودکان و نوجوانان است. اما استفاده بیش از حد کودکان و نوجوانان از رایانه خصوصاً تحت عنوان بازی های رایانه ای به یکی از معضلات اجتماعی در کشورمان تبدیل شده است. این بازی ها به دلیل جذابیت های تصویری و گرافیکی، تصاویر گیرا، هیجان زیاد و هزینه کم جای خود را در میان قشر جوان باز کرده و کودکان و نوجوانان در اوقات فراغت ترجیح می دهند به جای استفاده از مجلات علمی و آموزشی وقت خود را صرف بازی با رایانه نمایند .استفاده افراطی از بازی های رایانه ای تأثیرات منفی مانند: افت تحصیلی، کاهش توان یادگیری، افزایش خشونت، پرخاشگری، ترویج بدحجابی و آسیب های جسمی و روحی دارد .
رایانه ها که امروزه تقریباً در بیش تر شئون زندگی انسان ها راه یافته است، هم چون دیگر ساخته های دست بشر، دو روی سکه دارند که یک سوی آن بهره گیری درست و مفید برای سرعت بخشی دقت در کارها و کمک به پیش رفت امور است و روی دیگر آن استفاده های نادرست و نابه جاست که گاه، آسیب های فراوان را در پی دارد. در دنیای رایانه، آن چه بیشتر نوجوانان را شیفته خود می کند همان چیزی است که به آن «بازی های رایانه ای» می گویند.
بازی های رایانه ای یکی از سرگرمی های دانش آموزان در عصر جدید است این بازی های مهیج و پرجاذبه ساعت ها کودک و نوجوان را در مقابل صفحه ی نمایشگر قرار می دهد و او را از دنیای واقعیات به عالم تخیلات فرو می برد. علاوه بر کودکان و نوجوانان، بزرگسالانی را دیده ایم که با هیجان و اشتیاقی روبروی مانیتور می نشینند و در بازی غرق می شوند که کاملاً از اطراف و اطرافیان خود فاصله می گیرند .در بازی های رایانه ای بازی کنندگان برای عبور به مراحل بالاتر هرچه از دستشان بر می آید انجام می دهند نوجوانان عموماً رمز عبور به مراحل بالاتر را از دوستان خود می گیرند و یا حتی آنها را معامله می کنند. عبور از موانع و رسیدن به مراحل بالاتر، بازی کننده را هیجان زده می کند و شکست در برابر آن، او را مضطرب می سازد.
در مورد بازی و رشد عاطفی کودک نیز گفتنی است: «بازی، بهترین وسیله برای رشد و شکوفایی احساسات کودک و بهترین راه برای پرورش هیجان ها و عواطف اوست. در حین بازی است که او چگونگی بروز عواطف، کنترل و ارضای مناسب آن را یاد می گیرد. هر چند کودک بین واقعیت و بازی فرق قائل است، ولی در عین حال، صداقت کودکانه را در بازی ظاهر می سازد. احساس ها، تشویش ها و اضطراب های کودک در ضمن بازی، حقیقی هستند.» (افتاده حال، 1385).
در حال حاضر در کشور ما بخش زیادی از اوقات فراغت دانش اموزان در ساعاتی که در خارج مدرسه هستندصرف پرداختن به بازی های کامپیوتری می شود.(منطق،1380).
در جهان معاصر پیشرفت علوم نه تنها بر سطح زندگی و فضا و محیطی که انسانها در آنجا زندگی می کنند تاثیر گذاشته بلکه قوانین و قواعد حاکم بر ارتباط و تعامل بین انسانها و نگرش آنها را نسبت به خود ، و به دیگران و چنانچه دنیای دانش آموزان نیز از این تغییرات مصون نمانده است و یکی از جلوه های این تغییر و دگرگونی تغییر در نوع سرگرمیها و یا گذراندن اوقات فراغت این قشر از جامعه است که نمود بارز آن را می توان در ظهور و گسترش این بازیها مشاهده کرد و روز به روز شرکتهای سازنده، بازیهای جدیدتری را به بازار عرضه کرده اند ، به طوری که سال به سال به بهبود و کیفیت دستگاههای ساخته شده افزوده گشته و بازیهای متنوعی و جدید تری نیز ارئه می کنند و هر یک از این بازی ها از خشونت بیش تری نسبت به بازی قبلی خود دارند که باعث
ایجاد خشونت وپرخاشگری در دانش آموزان می شود. بدیهی است که در هزاره جدید خشونت نوجوانان یکی از بزرگترین مسائل رو در روی جوامع است . لذا روانشناسان و متخصصان معتقدند که این بازیها مانند بسیاری از وسایل دیگر می بایستی تحت نظارت والدین برای کودکان و نوجوانان استفاده شود و استفاده افراطی و بی نظارت بر آنها نیز آثار مخرب و بسیار خطرناک را در پی خواهد داشت که هزینه های آن بسیار سنگین است .