صنعت برق در ايران از سال 1283 شمسي با بهرهبرداري از يك ديزل ژنراتور 400 كيلو واتي كه توسط يكي از تجار ايراني بنام حاج حسين امينالضرب تهيه و در خيابان چراغبرق تهران (امير كبير) فعلي گرديده بود آغاز مي شود.
اين موسسه بنام دايره روشنايي تهران بود و زير نظر بلديه اداره ميشد. اين كارخانه روشنايي چند خيابان عمده تهران را تامين ميكرد، خانهها برق نداشته و تنها به دكانهاي واقع در محلهها برق داده ميشد و روشنايي آن از ساعت 7 الي 12 بود و بهاي برق هم براساس لامپي يك ريال هر شب جمعآوري ميشد. از سال 1311 اولين كارخانه برق دولتي به ظرفيت 6400 كيلووات در تهران نصب گرديد، ولي مردم از گرفتن امتياز خودداري ميكردند و به همين دليل براي پيشرفت كارها براي كساني كه انشعاب برق ميگرفتند يك كنتور مجاني به عنوان جايزه در نظر گرفته ميشد. چند سال بعد وضع تغيير كرد و كار به جايي رسيد كه انشعاب برق سرقفلي پيدا كرد.
فهرست مطالب:
مقدمه
تاريخچه صنعت برق
هيتر
بويلر
توربين
ژنراتور
ترانسفورماتور
پست هاي فشار قوي
كليدهاي قدرت
پست هاي برق قدرت
پست
اجزاي تشكيل دهنده پست ها
خصوصيات برقگير
ترانسفورماتور
استقامت الكتريكي روغن
ترانسفورماتورهاي جريان و ولتاژ
ترانسفورماتورهاي تغذيه داخلي
سكسيونر قيچي اي
نكاتي در مورد نصب پايه ها و ترانس
تعويض پايه فيوز سوخته
چند نكته اي در مورد آزمايش اتصالات ايمني ترانس
كنتاكتور
STOP & START
چراغ هاي سيگنال