امروزه جامعه ما به دلیل مشکلات ومسائل فراوانی که در زمینه های اجتماعی وفرهنگی داردباآسیب های اجتماعی زیادی روبه رومی باشد ازجمله این آسیب ها فراردختران است .
امیل دورکیم معتقد است: که پدیده های اجتماعی همچون حلقه های زنجیر به هم متصل و
وابسته اند.به طوری که افزایش نرخ آسیب هایی چون: جدایی والدین؛ اعتیاد وتنبیه بدنی
والدین؛منجر به افزایش آسیبی چون فراردختران می شودکه این مساله درجامعه مابه دلیل
معیار ها و ارزشهای دینی وخانوادگی یک نوع آسیب تلقی می شود.
بنا براین بایستی به دنبال ریشه یابی وحل مساله بوده ؛
ازآنجاکه خانواده به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی درتربیت فرزندان نقش اول رادارد
ودرعین حال به شکل گیری سایر نهادهای اجتماعی کمک می کند ساختار فرهنگی هر
جامعه باپرورش یافتگان درنهادخانواده شکل می گیردوآنان به نوبه خود فرزندان ودر
نهایت خانواده های دیگر رابه وجود می آورند.
لذا برای پیش گیری ازمعضلات اجتماعی خصوصا فرار دختران باید به دنبال راه حل
مفیدی باشیم.

خانواده همواره دربین کارشناسان به عنوان اولین جایگاه رشد وتربیت نوجوانان وجوانان
که به رفتارآنها شکل داده ودر جامعه این رفتارها آشکارتر می شود مطرح شده ؛اما در
خانواده چه می گذرد ؟
علی رغم این که دختران آسیب پذیری بیشتری دارند ونیز وابستگی بیشتری به خانواده
ازخانه فرارمی کنند.
ما در پی آن هستیم که به این سوال پاسخ دهیم که چه عوامل روانی ؛اجتماعی درفرار
دختران از خانه موثر می باشند؟
ازجمله عوامل موثر درفرار دختران به این موارد می توان اشاره نمود: جدایی والدین؛
اعتیاد وتنبیه بدنی والدین
از آن جا که شخصا شاهد فرار دخترانی که دانش آموز محل خدمتم بودند وهمیشه درفکر
ترسی که والدین آنها تجربه می کنند وقتی که می فهمند فرزندشان ازخانه فرارکرده مرا
برآن داشت که درمورداین معضل اجتماعی تحقیقی انجام دهم وعلت وعوامل وراه هایی
جهت جلوگیری ازاین مساله را پیدا کنم.