تودهٔ جسم را مىتوان به دو نوع بافت تقسيم کرد: يکى بافت بدون چربى که شامل عضلات، استخوان و اندامها مىباشد و ديگرى بافت چربي. درصد نسبى بافت بدون چربى و بافت چربى که ساختار و ترکيب بدن را تشکيل مىدهند مىتواند بهعنوان معيار ترکيب بدن باشد. ترکيب بدن به دلايل مختلف مهم است:
۱. نسبت بالاى بافت بدون چربى نشانهاى از ظرفيت بالاى انجام کار است و نسبت بالاى بافت چربى با ظرفيت انجام کار رابطهٔ منفى دارد؛
۲. وزن اضافى ناشى از بافت چربى به بار و مقاومت کار در موقع حرکت بدن اضافه مىشود؛
۳. چربى اضافى مىتواند دامنهٔ حرکت را محدود کند؛
۴. چاقي، شخص را در معرض خطر سکته و ابتلاء به بيمارى قلبى و عروقي، فشار خون و مرض قند قرار مىدهد.
ترکيب بدن همچنين مىتواند بهدليل اثرى که بر احساس فرد مىگذارد مهم باشد. جوامع زيادى براى اندامهاى ورزيده ارزش قائل هستند. چاقى ممکن است به خودپندارى به شکل منفى کمک کند؛ لذا براى اشخاص چاق ايجاد ارتباط با ديگران دشوار مىشود. به ياد داشته باشيد که هر شخص مقدارى بافت چربى دارد که براى حفاظت، پوشش و عايقسازى و ذخيرهٔ انرژى لازم است. زنان به حداقل بافت چربى )در حدود ۱۲ درصد از وزن بدن خود( براى حمايت کارکردهاى فيزيولوژيک دورهٔ باردارى نيازمند هستند. تنها وزن اضافى ناشى از بافت چربى با آمادگى جسمانى و تندرستى ارتباطى منفى دارد.
افراد مىتوانند از دو عامل اصلى محيطى يعنى رژيم غذايى و ورزش براى تنظيم مقدار نسبى بافتهاى بدون چربى و چربى بدن خود استفاده کنند. انسان مىتواند غذاى زيادى مصرف کند که منجر به ذخيرهٔ چربى اضافى مىشود. چون فعاليت جسمى نياز به انرژى دارد، بدن کالرى حاصل از غذاى مورد استفاده را براى فعاليت قرار داده، از ذخيره شدن آن بهعنوان بافت چربى جلوگيرى مىکند.
برچسب ها:
مقاله درباره ترکیب وزن ترکیب وزن چیست تحقیق درباره آمادگی جسمانی مقاله درباره وزن پروژه درباره ترکیب وزن