چکیده
در سال تحصیلی اخیر ، شاهد مسأله ي بي انضباطي بچه ها و مشكلات مدرسه که باعث آزار برخي همکاران مي شد، بودم.
تقريباً هفته اي سه بار و هر هفته يكي از همكاران مي ناليد در حالي كه از شدت عصبانيت گر گرفته بود از كلاسش وارد دفتر مي شد و معمولاً هم از دانش آموزان این کلاس مي ناليدند و آن ها را دانش آموزاني نفهم و بي انضباط مي خوانند كه به همه چيز توّجه دارند مگر درس و تكاليفشان و اينك آن ها هيچ احساس مسئوليتي در قبال وظايف تحصيلي و مدرسه خود ندارند و تنها براي گذراندن وقت به مدرسه مي آيند و هيچ ارزشي براي زحمات معلم هايشان قائل نيستند.
خوشبختانه با راه کارهایی که در این پژوهش هم به آنها پرداخته شده ، توانستم تا حد زیادی این رفتارها را کنترل کنم و مانع تکرار مجدد آنها توسط دانش آموزان گردم.
کلید واژه :
دانش آموزان - بی انضباطی – راه کارها
مقدمه
توصيف مسئله و وضعيت موجود
اينجانب ………. دارای مدرك تحصيلي ……….. در سال ……. به استخدام رسمي آموزش و پرورش در آمدم و سال هاي نخستین خدمتم را در روستاهاي دور و نزديك و همراه با دانش آموزاني گذراندم كه اغلب داراي شخصيت هاي پر تحرك و در عين حال سر شار از فهم و نجابتي شايسته يك دختر ايراني بودند شايد نحوه زندگي آن ها سبب شده بود بزرگتر از سن شان رفتار كنند. آن ها بچه هايي آرام و منضبط بودند و مشكلي برايم ايجاد نمي كردند فقط به فكر درسشان بودن چون در خانه هايشان وظايف زيادي را بايد انجام مي دادند. پس در منزل فرصت كمتر مي داشتند و سعي مي كردند از همه لحظات كلاس براي برطرف كردن مشكلات درسي شان استفاده كنند . امادر سال تحصیلی اخیر كه بطور تمام وقت مشغول خدمت شدم ، شاهد مسأله ي بي انضباطي بچه ها و مشكلات مدرسه که باعث آزار برخي همکاران مي شد، بودم.
اکثر دانش آموزان دارای وضعیت اقتصادی وفرهنگی متوسطی واغلب آنها در خانوادهای با باورهای دینی قوی رشد کرده اند.وطبق پرسشنامه ای که از والدین داشته ایم .بیشتر با مشکلات اقتصادی وخانوادگی دست وپنجه نرم می کردنددر عین حال تعدادی از والدین به لحاظ اجتماعی از رتبه خوبی برخوردار بودند.
البته من در مدارس پرجمعيت ديگري هم تدريس داشته ام كه مي توان گفت در آن مدارس هم اين مشكل احساس مي شد البته خود من از جهت برقراري ارتباط با بچه ها راحت هستم و مشكل چنداني نداشتم اما از تنش هايي كه بين بچه ها و ساير معلمان ، مدير و معاون و ... ايجاد مي شد بسيار رنج مي بردم تقريباً هفته اي سه بار و هر هفته يكي از همكاران مي ناليد در حالي كه از شدت عصبانيت گر گرفته بود از كلاسش وارد دفتر مي شد و معمولاً هم از دانش آموزان كلاس دوم مي ناليدند و آن ها را دانش آموزاني نفهم و بي انضباط مي خوانند كه به همه چيز توّجه دارند مگر درس و تكاليفشان و اينك آن ها هيچ احساس مسئوليتي در قبال وظايف تحصيلي و مدرسه خود ندارند و تنها براي گذراندن وقت به مدرسه مي آيند و هيچ ارزشي براي زحمات معلم هايشان قائل نيستند.