چکیده:
آمادگی جسمانی دانش‌آموزان یک امر بنیادی و اساسی است که سلامت و قدرت افراد و اجتماع را تضمین می‌کند. دانش‌آموزی که قدرت و کارآیی لازم بدنی را دارد، قادر است وظایف و کارهای روزانه خود را بدون احساس خستگی انجام دهد و توانایی لازم را برای گذراندن اوقات فراغت یا مقابله با پیشامدهای ناگهانی به دست آورد. چنین فردی از بیماری و نارسایی‌ها و نواقص جسمی به دور خواهد ماند و استقامت، چابکی، انعطاف‌پذیری و سرعت از ویژگی‌های چنین دانش‌آموزی است.
دانش‌آموزان باید هر روز به فعالیت‌های منظم ورزشی براساس قدرت بدنی‌شان بپردازند تا قدم‌های صحیح به سوی آمادگی و کارآیی بدنی برداشته شود زیرا توجه به کارآیی بدن موجب می‌شود استخوان‌ها، مفاصل و عضله‌های بدن برای انجام حرکات و فعالیت‌ها نیرومند شوند. دستگاه‌های تنفس و جریان خون نیز تا حد بسیاری از اجرای برنامه‌ها و حرکت‌های صحیح ورزشی سود می‌برد.
هرچه برنامه‌های مناسب ورزشی، زودتر و در سنین کمتری اجرا شود، ابتلا به امراض قلبی و دیگر نارسایی‌ها کمتر خواهد بود. ارتباط بین آمادگی بدن و سرعت انتقال، یادگیری، انظباط، سازگاری با محیط، ایجاد صفات اجتماعی و تعاون با دیگران غیرقابل تردید است و مربیان باید به آن توجه کنند. مهارت‌های بدنی زاییدن قدرت استقامت و چابکی بدن است و با اجرای برنامه‌های صحیح ورزشی به دست می‌آید.
مقدمه:
مطالعات جدید در مورد مغز و شیوه یادگیری مغز برای معلمان و والدین، دیدگاه‌های جدیدی درباره تدریس و یادگیری ایجاد کرده است پژوهش‌های جدید نه فقط یافته‌های نوینی را عرضه کرده است، بلکه به نوسازی برداشت‌های قدیمی درباره یادگیری هم کمک کرده است.
پژوهش‌های مغز محور، جدا از جنبش آموزش و پرورش نیستند، بلکه آن‌ها رویکردهایی هستند که آموزش و پرورش را مرتفع می‌سازند. (کانی ۱۹۹۰). با آن که برخی پیشنهادهای پژوهشی مغز محور، دیر به بار می‌نشینند، ولی بینش‌ها و چشم‌اندازهای عملیاتی هم عرضه می‌کنند حتی برای ساختمان‌سازی و آماده‌سازی فضای بازی در مدارس.
اریک جنسن (۱۹۹۵) در کتاب جدید خود تحت عنوان تدریس مبتنی‌بر مغز اظهار می‌کند که همگی درصدد هستیم تا راه‌حل‌هایی برای مسائل و چالش‌های آموزش و پرورش بیابیم و باید در کاربرد یافته‌های جدید تا حدودی احتیاط کنیم. آن‌گاه که فردی رویکرد خاص سازگار با مغز برای ارتقای یادگیری معرفی می‌کند، به واقع، آن نمی‌تواند گام نهایی درباره یادگیری و تدریس باشد.
حال آن‌قدری که معلمان ورزش می‌توانند در میدان ورزش بچه‌ها را تربیت کنند، در کلاس واقعاً نمی‌شود آن‌ها را تربیت کرد، برای این‌که در کلاس، بچه‌ها خودشان را جمع‌وجور می‌کنند و آدم نمی‌فهمد که ذات آن‌ها چیست. (شهید بزرگوار رجایی)
یادگیری و عملکرد مهارت‌های حرکتی همواره مورد توجه بوده است زیرا مهارت‌های بنیادی و ابتدایی از همان اوایل دانش آموزی کسب می‌شوند و به تدریج به کنترل قامتی دست می‌یابند و برای رسیدن به این مرحله دانش آموز باید مراحل رشدی خود را به طور متوالی طی نماید و این مهم در بدو تولد نوزاد با انجام حرکات غیرارادی در دستان نوزاد شروع و به تدریج به کنترل گردن و در سنین بالاتر به کسب مهارت‌های پیشرفته مثل مهارت‌های دست‌کاری (دریافت، پرتاب و …) و مهارت‌های جابجایی می‌شود.
دانش آموز همچنان، روابط اجتماعی و مهارت‌های مرتبط به آن را کسب می‌نماید عملکرد مهارت‌های حرکتی نیز سازگارتر و متعادل‌تر می‌گردد. حرکت جزء اساسی‌ترین عوامل زندگی انسان است و نقش مهمی در رشد عمومی و به خصوص رشد ذهنی دارد. (حرکت یعنی زنده بودن و زندگی کردن).
فهرست مطالب:
چکیده ۵
مقدمه ۶
طرح مسأله ۷
پیشینه تحقیق ۸
جمع آوری داده ها و گردآوری اطلاعات (شواهد ۱ ) ۸
یافته های علمی ۱۱
تأثیر ورزش بر متغیرهای روان‌شناختی ۱۱
انرژی برای یادگیری ۱۲
اهمیت و نقش ورزش در تسریع روند یادگیری ۱۴
فعالیت‌های جسمانی و افزایش عملکرد تحصیلی ۱۶
اهداف درس تربیت بدنی ۱۷
ورزش و نقش آن در سلامت روان ۲۱
ارائه ی راه حل های مناسب ۲۵
راه حل انتخابی ۲۹
اجرای بهترین راه حل ۲۹
پیشنهادها ۳۰
بحث و نتیجه‌گیری ۳۲
فهرست منابع ۳۴
برچسب ها:
اقدام پژوهی تأثیر تربیت بدنی سلامت جسم روان رفع مشکل رفتاری روانی یکی دانش آموزان