هدف گزارش حاضر آن است که نشان دهد کلاس های درس ادبیات کسالت بار است و عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند ولی با اجرای روش‌های متنوع تدریس می‌توان از ملال‌آور بودن کلاسهای درس ادبیات کاست و اوقات لذت‌بخشی را در کلاسهای ادبیات برای دانش‌آموزان به ارمغان آورد. همکاری معلم و مسؤولان مدرسه و دانش‌آموزان و خانواده‌ها شرط موفقیت در این راه است.
مقدمه:
اهمیت ادبیات فارسی قولی است که جملگی برآنند و اهدافی که برای درس ادبیات برشمرده‌اند نیز گویای همین مطلب است[۱] و بدیهی است که به آموزش ادبیات به دانش‌آموزان باید توجه بیشتری کرد زیرا «ادبیات مجموعه‌ی تظاهرات هنری هر قوم است که در قالب کلام ریخته شده باشد[۲].» درونمایه‌ی ادبیات، اندیشه و احساسات و عواطف انسانی است و به خوبی می‌توان دریافت که ادبیات از این نظر نزدیکترین هنر به اندیشه‌ی انسان است[۳]. کارکرد ادبیات در زندگی اجتماعی نیز بسیار زیاد است که در تاریخ ایران دوره‌ی مشروطه مثال‌زدنی است. سهم ادبیات را در خیزش مشروطیت می‌توان در آثار دهخدا، اشرف‌الدین گیلانی، عارف، میرزاده عشقی و … ملاحظه کرد[۴].
به دلایل متعدد که در این گزارش ذکر خواهد شد آموزش ادبیات در دبیرستانها موفقیت‌آمیز و نشاط‌انگیز نیست و باید در این زمینه چاره‌اندیشی کرد. من از اولین سال تدریسم متوجه کسالت‌بار بودن کلاس ادبیات برای دانش‌آموزان شدم و در گفتگو با همکاران و نیز دانش‌آموزان دریافتم که استنباط من درست است. بیشتر همکاران وقتی نگرانی مرا می‌دیدند برای تسلای خاطر من می‌گفتند که کم‌کم عادت خواهی کرد، زیاد سخت نگیر، ما نیز چون تو فکر می‌کردیم و از این گونه حرفها. اما من که عاشقانه ادبیات را برگزیده بودم به جستجوی راههایی برای ایجاد علاقه و انگیزه در دانش‌آموزان نسبت به درس ادبیات برآمدم که گزارش یکی از آن تجربه‌ها را می‌خوانید زیرا معتقدم که کار تعلیم و تربیت سراسر یک جستجو است و این جستجو خود به خود انگیزه‌هایی برای تفکر و پیشرفت ایجاد می‌کند[۵].
فهرست
چکیده: ۲
مقدمه: ۳
بیان مساله: ۴
آرایه‌های ادبی بر دو گونه است: ۴
دلایل بی‌علاقگی درس ادبیات که اهم آنها عبارت است از: ۶
اجرا: ۸
برخی نکات ضروری برای پاسخ گویی بهتر به آزمون آرایه ها ۱۲
نتیجه گیری: ۱۳
منابع: ۱۴