مسئله حجاب و عفاف همواره، یکی از معضلات مهم فرهنگی اجتماعی جامعه ما بوده که مورد توجه صاحبنظران، کارشناسان و مسئولان دستگاه های فرهنگی جامعه قرار گرفته است. یکی از بسترهای توسعه ساز در بحث حجاب و عفاف رسانه ملی و بالاخص تلویزیون است که این رسانه از آن جهت که وابسته به نظام اسلامی است می تواند نقش به سزایی در فرهنگ سازی و توسعه و نهادینه کردن حجاب و عفاف داشته باشد. آنچه مهم به نظر می رسد تلویزیون یک ابزار است و این وسیله در صورتی می تواند وظیفه خطیر خود را درست انجام دهد که ما تحلیل درستی از شرایط فرهنگی و اجتماعی داشته باشیم. مقاله ی حاضر حاصل یافته های پژوهشی است که به منظور بررسی نقش رسانه ملی در تعمیق و گسترش فرهنگ حجاب و عفاف انجام شده است. در این نوشتار بر آنیم تا ضمن بررسی عملکرد سیمای جمهوری اسلامی ایران و آسیب شناسی این سازمان در خصوص حجاب را بیان کنیم
مقدمه
سطحینگری و بسنده کردن به مطالب صرف علمی و خشک و سهم ناچیز هنر و ادبیات، باعث میشود که القای معارف بدون جذابیت لازم صورت گیرد. از این رو، بخش عمدهای از برنامههای رسانهها برای سطح تحصیل کرده جامعه قابل استفاده است؛ در حالی که عمده کسانی که حجاب را رعایت نمیکنند، حاضر به تحقیق و تعقل درباره این موضوع نیستند و بیشتر باید غیرمستقیم مورد خطاب قرار گیرند. و یا در برنامهها، نوعی سطحنگری و سادهانگاری وجود دارد. اگر برنامه نسبتاً مدوّن و سیاست اصولی نیز در دستگاهها و رسانهها وجود داشته، تا کنون این سیاستها کمتر ضمانت اجرایی داشتهاند؛ به خصوص محصولات رسانه ملی که عملاًٌ جذابترین و پرمخاطبترین رسانهاست، عمدتاً بر اساس طرحها و ایدههای سلیقهای و شخصی برنامهسازان تهیه شدهاند.
فهرست
چکیده: ۲
مقدمه ۳
دلیل پوشش در اسلام چند چیز است ۴
نقش رسانه ها در ترویج حجاب و عفاف در جامعه: ۷
آسیب ها و مشکلات ۸
راه کارها ۱۱
بررسی عملکرد رسانه های داخلی (تلوزیون) در مورد حجاب و عفاف ۱۳
عملکردهای مثبت ۱۴
نتیجه گیری: ۱۶
منابع: ۱۷