"مایکل تودارو " جامعه شناس مشهور غربی توسعه را چنین تعریف می کند: توسعه را باید جریانی چند بعدی دانست که مستلزم تغییرات اساسی در ساخت اجتماعی، طرز تلقی عامه جامعه و نهادهای ملی و نیز تسریع رشد اقتصادی، کاهش نابرابری و ریشه کن کردن فقر مطلق مردم دانست. توسعه در اصل باید نشان دهد که مجموعه نظام اجتماعی در داخل نظام، از حالت نامطلوب زندگی گذشته خارج شده و به سوی وضع یا حالتی که از نظر مادی و معنوی بهتر است سوق یابد.
جامعه شناسان برخلاف اقتصادانان که از توسعه برمفاهیم و شاخص های کمی تاکید می ورزند، بر بعد ارزشی آن نیز تاکید دارند. به عنوان مثال "گای روشه " جامعه شناس فرانسوی در مفهوم توسعه می گوید: بطور کلی صحبت از مفهوم توسعه، قضاوتی است ارزشی که با ارزش های معینی ارتباط دارد و این مفهوم با نظامی از ارزش ها مرتبط می شود که دارای کارکرد است. همه جوامع به یک اندازه به افزایش سطح زندگی ارزش نداده و اهمیت یکسانی در این مورد قائل نیستند.
لذا می توان گفت اهداف توسعه نمی تواند تنها اقتصادی و بالا بردن نرخ رشد تولید ناخالص ملی و درآمد سرانه باشد، بلکه توسعه فرایندی از تحول و دگرگونی است که نه تنها در زمینه اقتصادی بلکه در زمینه سیستم اجتماعی، سازمان سیاسی و بالاخره ضوابطی که رفتار انسانی را در جامعه رهبری می کند نیز اثر می گذارد. توسعه فرایندی است که متضمن تغییرات مداوم در تمام عرضه های زندگی انسانی، اعم از مادی و معنوی و بهبود بنیان های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است که انسان در این فرایند آزادانه به حیاتی توام با عزت نفس و اتکای به خویش در محدوده ای پذیرفته شده نایل می شود.
محصول
محصول یا فرآورده یا تولید به معنای چیزی است که توسط نیروی انسانی یا تلاشی تولید می شود و یا نتیجه یک عمل یا یک فرایند را گویند. محصول به معنای حاصل شده و فرآورده به معنای فرآوری شده(تولیدشده) است. محصول بیشتر در گذشته برای حاصل زراعت و مانند آن به کار می رفته است. در بازاریابی، محصول هر آن چیزی است که بتوان آن را به بازار عرضه کرد تا شاید خواست یا نیاز بازار را برآورده سازد. در صنعت محصولات به عنوان مواد خام خریداری می شوند و به عنوان کالای ساخته شده به فروش می رسند. با اینکه مواد اولیه معمولاً مواد خاصی همچون فلزات و محصولات کشاورزی هستند، اما می تواند چیزهایی که به شکل گسترده در بازار آزاد موجود هستند هم باشد. در مدیریت پروژه، محصولات تعریف رسمی سپردنی های پروژه هستند که برای تحویل اهداف پروژه مشارکت می کنند. در کاربرد عمومی، فرآورده یا محصول می تواند به یک فقره یا واحد، گروهی از محصولات همتا، گروهی از کالاها یا خدمات، یا دسته بندی صنعتی برای کالاها یا خدمات اشاره داشته باشد. معنای اقتصادی یا تجاری محصول نخستین بار توسط آدام اسمیت، اقتصاددان سیاسی مطرح شد.
جدید بودن
جدید بودن و نو بودن امری نسبی است. نسبت به یک مبدأ و یک مقیاس، نو و تازه بودن را می توان تعریف نمود. از این رو جدید بودن را در ابعاد مختلف تاریخی(زمانی)، جغرافیایی(منطقه ای) و ... می توان مورد بررسی قرار دادو همچنین تازه بودن به حجم و اندازه نیز بستگی دارد. گاهی تغییری کوچک موجب ایجاد تازگی و احساس نو بودن می کند که ممکن است در یک مجموعه باشد و یا در یک مورد انجام شده باشد و گاهی این تغییر پایه ای است و ممکن است تغییر به صورت بوجود آمدن از عدم باشد . یا تغییر پایه ای در مبنا و اساس یک موضوع باشد، خواه برای کل جامعه جدید باشد و خواه برای بخشی ازآن. به هر حال مفهوم جدید بودن همراه خود نو بودن و عموماً نوآوری را به همراه دارد، چه این نوآوری انتزاعی باشد و چه ملموس باشد.
محصول جدید
تعریف اینکه چه چیزی محصول جدید است و چه چیز نیست، کار ساده ای نخواهد بود. محصول جدید می تواند کالا یا خدمت باشد. در واقع محصول می تواند یک تراشه کامپیوتری و یا یک خدمت جدید که آژانس مسافرتی به مسافران خود ارائه می دهد باشد. نکته مهم این است که در جدید بودن محصول هم سازمان تولیدکننده و هم مشتریان اتفاق نظر داشته باشند. طبق مطالعاتی که کرافورد و بنددیتو در سال 2008 انجام داده اند، محصولات جدید به 5 دسته عمده طبقه بندی می شوند.
محصولاتی که برای جهان جدید هستند : این دسته از محصولات تا به حال در هیچ بازاری در سراسر جهان وجود نداشته اند. آنها معمولاً اختراعاتی هستند که شامل پیشرفت قابل توجهی در تکنولوژی، کشف جدید یا دستکاری در تکنولوژی موجود و به کار بردن آن در یک راه بسیار متفاوت می باشند که به انقلابی در طراحی های جدید منجر می شوند.
خطوط تولید جدید : اگرچه این محصولات برای بازار جدید نیستند، ولی برای سازمان خاص، جدید به شمار می آیند. خطوط تولید جدید برای سازمان فرصت ورود برای اولین بار به یک بازاری که از قبل محقق شده است را ایجاد می کند.
افزودن به خطوط تولید : این دسته از محصولات جدید یک زیر مجموعه از خطوط تولید جدید هستند. تفاوت این دسته از محصولات با دسته قبل در این است که سازمان محصولی بسیار متفاوت از محصولی که روی خط تولید خود دارد را تولید می کند، اما این تفاوت نباید آنقدر متفاوت باشد که به یک خط تولید جدید و متفاوت نیاز شود.
بهسازی تولید : در محصولات فعلی سازمان بهبود ایجاد می شود. در واقع این دسته از محصولات جدید، محصولاتی هستند که در حال حاضر بر روی خطوط تولید سازمان وجود دارند، با این تفاوت که عملیاتی روی آنها صورت گیرد و موجب بهبود در کیفیت، عملکرد و یا دیگر خصوصیت های محصول می گردد.
تغییر در موقعیت تولید : گاهی در طرز کار و موارد استفاده محصول هدف گذاری مجدد رخ می دهد. در واقع این محصول جدید از کشف کاربردهای متفاوت محصولات به وجود می آید و به درک و خاطر نشان کردن مشتری از توسعه تکنولوژی اشاره دارد. با تمام این موارد این دسته یکی از مهم ترین دسته های محصول جدید است.
بسیاری از محققان که در توسعه محصول جدید تحقیقاتی انجام داده اند. علاوه براینکه بر وجود این 5 دسته محصول اتفاق نظر دارند، دسته دیگری را نیز معرفی کرده اند. آناچیند و تروت دسته ششمی را نیز به شرح زیر توصیف کرده اند.
کاهش هزینه ها : این دسته از محصولات شاید از نظر بازاریابی جدید به نظر نرسند، اما از دید سازمان ها تفاوت زیادی دارند.آنها قادر خواهند بود عملکرد مشابهی ارایه دهند، در حالی که کاهش هزینه های تولید یک توان ارزش افزوده بسیار زیادی را ایجاد می کند. به علاوه، خیلی اوقات این دسته از محصولات جدید می توانند منافع مالی کلانی برای سازمان ایجاد نمایند. فرآیندهای تولید بهبود یافته و مواد اولیه متفاوت از عوامل حیاتی در این زمینه اند. تفاوت عمده این دسته با دسته بهسازی محصول در کاهش حتمی هزینه هاست، در حالیکه بهبود در محصول لزوما ایجاد کاهش هزینه تولید را به دنبال نخواهد داشت. شکل2-5 سبد محصولات جدید را که متشکل از هر 6 نوع روش است را نشان می دهد.