میدان گازی پارس جنوبی
ميدان گازي پارس جنوبي يكي از بزرگترين منابع گازي جهان است كه بر روي خط مرزي مشترك ايران و قطر در خليج فارس قرار دارد و يكي از اصليترين منابع انرژي كشور به شمار ميرود.مساحت اين ميدان 9700 كيلومتر مربع است كه سهم متعلق به ايران 3700 كيلومتر مربع وسعت دارد.
ذخيره گاز اين بخش از ميدان 14 تريليون متر مكعب گاز به همراه 18 ميليارد بشكه ميعانات گازي است كه حدود 7.5 درصد ، از كل گاز دنيا و نزديك به نيمي از ذخاير گاز كشور را شامل ميشود. هماكنون برنامهريزيهاي دقيق و كارشناسانهاي به منظور توسعه 24 فاز براي توليد 790 ميليون مترمكعب گاز در روز از اين ميدان صورت گرفته است.
توسعه ميدان گازي پارس جنوبي به منظور تأمين تقاضاي روبه رشد گاز طبيعي ، تزريق به ميادين نفتي ، توليد ال ان جي وهمچنين صادرات گاز و ميعانات گازي به عنوان خوراك واحدهاي پتروشيمي صورت ميپذيرد. بدينترتيب بنادر عسلويه و تنبک در 270 و 220 كيلومتري جنوب شرقي بوشهر به عنوان منطقه ساحلي براي ايجاد تأسيسات خشكي و توسعه اين ميدان انتخاب شدهاند. باتوجه به اينكه اين منطقه در مرز استان هرمزگان و بوشهر و در مركز سواحل خليج فارس نزديكترين نقطه به ميدان گازي پارس جنوبي قراردارد ، داراي وضعيت سوقالجيشي خاصي است كه به قطب صنعت نفت و گاز كشورمان تبديل شده است.
منطقه ويژه اقتصادي انرژي پارس در سال 1377 به منظور ايجاد تأسيسات پالايشگاهي و انجام فعاليتهاي گوناگون پاييندستي و بالادستي صنعت نفت و گاز و پتروشيمي و همچنين انجام عمليات پشتيباني و خدماتي به موجب مصوبه هيئت وزيران تأسيس گرديد. اين منطقه از غرب به روستاي شيرينو ، از جنوب به خليجفارس ، از شمال به دامنه سلسله جبال زاگرس و از شرق به روستاي چاه مبارك محدود ميشود.
طرح توسعه ميدان گازي پارس جنوبي:
فازهاي در حال توسعه ميدان گازي پارس جنوبي عموماً مشتمل بر تأسيسات دريايي ، خطوط انتقال توليدات به خشكي ، تأسيسات ساحلي ، خطوط لوله انتقال گاز به شبكههاي سراسري و همچنين تأسيسات صادراتي جهت صادرات ميعانات گازي ، LPG و گوگرد ميباشد. به منظور پشتيباني از فعاليتهاي مذكور پروژههاي شهرك مسكوني ، ايجاد جادههاي ارتباطي ، ايجاد سدهاي مهار سيلاب ، ساخت اسكله و آبگير و ديگر طرحهاي پشتيباني و خدمات جانبي نيز توسط شركت نفت و گاز پارس انجام پذيرفته است.
طرح توسعه فاز يك
طرح توسعه فاز يك به منظور برداشت روزانه 28 ميليون متر مكعب گاز طبيعي طراحي و اجرا گرديده است.
اهداف اين طرح عبارتند از:
توليد روزانه ٢٥ميليون متر مكعب گاز طبيعي.
توليد روزانه ٤٠ هزار بشكه ميعانات گازي جهت صادرات.
توليد روزانه ٢٠٠ تن گوگرد جهت صادرات.
مبلغ قرارداد ٧٨٠ میلیون دلار.
در راستای تقویت صنایع داخلی و در اجرای این پروژه میزان سهم داخلی تا ٦٥درصد تحقق یافته است.
تاسيسات دريايي:
تاسيسات دريايي اين فاز در فاصله حدود ١٠٥ كيلومتري از ساحل بندر عسلويه قرار دارد و شامل؛ دو سكوي توليد با 12 حلقه چاه، يك سكوي فرآورش، يك سكوي مسكوني براي اسكان 92 نفر، مشعل، خط لوله زير دريايي 18 اينچ به طول تقريبي 5/5 كيلومتر جهت انتقال گاز از سكوي توليد به سكوي فرآورش، خط لوله 32 اينچ زير دريايي به طول 105 كيلومتر جهت انتقال گاز و ميعانات گازي به پالايشگاه ساحلي و خط لوله 30 اينچ صادرات ميعانات گازي به طول 3 كيلومتر و ترمينال گوي شناور (SBM) ميباشد. نحوه انتقال گاز و ميعانات گازي بصورت فازي است.
برچسب ها:
منابع گازی پارس جنوبی تاریخ کشف منابع گازی پارس جنوبی تحقیق تاریخ کشف شدن منابع گازی جنوبی