فهرست
تولد و خانواده شهریار
تحصیل شهریار
گذری بر زندگی نامه شهریار
ویژگی سخن
سبک شناسی آثار
روز ملی شعر و ادب
اشعار ولایی
ماجرای عشق استاد شهریار
سیری درآثارشهریار
نمونه آثار
معروفترین اثر شهریار
نتیجه کلام
منابع
تولد و خانواده شهریار
شهریار,شهریار زرشناس,شهیار قنبری,[categoriy]سيد محمد حسين بهجت تبريزي در سال ۱۲۸۵ هجري شمسي در روستاي زيباي « خوشكناب » آذربايجان متولد شده است.
او در خانواده اي متدين ، كريم الطبع واهل فضل پا بر عرصه وجود نهاد. پدرش حاجي مير آقاي خوشكنابي از وكلاي مبرز و فاضل وعارف روزگار خود بود كه به سبب حسن كتابتش به عنوان خوشنويسي توانا مشهور حدود خود گشته بود…[1]
شهريار كه دوران كودكي خود را در ميان روستائيان صميمي و خونگرم خوشكناب در كناركوه افسونگر « حيدر بابا » گذرانده بود همچون تصوير برداري توانا خاطرات زندگاني لطيف خود را در ميان مردم مهربان و پاك طينت روستا و در حريم آن كوه سحرانگيز به ذهن سپرد.
او نخستين شعر خويش را در چهار سالگي به زبان تركي آذربايجاني سرود . بي شك سرايش اين شعر كودكانه ، گواه نبوغ و قريحه شگفت انگيز او بود.
شهريار شرح حال دوران كودكي خود را در اشعار آذربايجانيش بسيار زيبا،تاثير گذار و روان به تصوير كشيده است.
طبع تواناي شهريار توانست در ابتداي دهه سي شمسي و در دوران ميانسالي اثر بديع و عظيم« حيد ربابايه سلام» را به زبان مادريش بيافريند .
تحصیل شهریار
در سيزده سالگي اشعار شهريار با تخلص بهجت در مجله ادب به چاپ ميرسيد. در بهمن ماه 1299 خورشيدي براي اولين بار به تهران مسافرت كرده، و در سال 1300 توسط لقمان الملك جراح در دارالفنون به تحصيل ميپردازد. شهريار در تهران تخلص بهجت را نپسنديده و تخلص شهريار را پس از دو ركعت نماز و تفأل از حافظ ميگيرد[2]
شهريار از بدو ورود به تهران با استاد ابوالحسن صبا آشنا شده و نواختن سه تار و مشق رديفهاي سازي موسيقي ايراني را از او فرا ميگيرد. او همزمان با تحصيل در دارالفنون به ادامه تحصيلات علوم ديني ميپرداخت و در مسجد سپهسالار در حوزه درس سيد حسن مدرس حاضر ميشد.
درسال 1303 وارد مدرسه طب ميشود واز اين پس زندگي شور انگيز و پرفراز و نشيب او آغاز ميشود. در سال 1313 و زماني كه شهريار در خراسان بود پدرش حاج ميرآقا خشكنابي فوت ميكند. او سپس در سال 1314 به تهران بازگشته و از اين پس آوازه شهرت او از مرزها فراتر ميرود. شهريار شعر فارسي و تركي آذربايجاني را با مهارت تمام ميسرايد و در سالهاي 1329 تا 1330 اثر مشهور خود حيدر بابايه سلام را ميسرايد. گفته ميشود گه منظومه "حيدربابا" در شوروي به 90 درصد زبانهاي جمهوريهاي آن ترجمه و منتشر شده است.
در تير ماه 1331 مادرش درميگذرد. در مرداد ماه 1332 به تبريز آمده و با يكي از بستگان خود شهريار از بدو ورود به تهران با استاد ابوالحسن صبا آشنا شده و نواختن سه تار و مشق رديفهاي سازي موسيقي ايراني را از او فرا ميگيرد. او همزمان با تحصيل در دارالفنون به ادامه تحصيلات علوم ديني ميپرداخت و در مسجد سپهسالار در حوزه درس سيد حسن مدرس حاضر ميشد.
درسال 1303 وارد مدرسه طب ميشود واز اين پس زندگي شور انگيز و پرفراز و نشيب او آغاز ميشود. در سال 1313 و زماني كه شهريار در خراسان بود پدرش حاج ميرآقا خشكنابي فوت ميكند. او سپس در سال 1314 به تهران بازگشته و از اين پس آوازه شهرت او از مرزها فراتر ميرود. شهريار شعر فارسي و تركي آذربايجاني را با مهارت تمام ميسرايد و در سالهاي 1329 تا 1330 اثر مشهور خود حيدر بابايه سلام را ميسرايد. گفته ميشود گه منظومه "حيدربابا" در شوروي به 90 درصد زبانهاي جمهوريهاي آن ترجمه و منتشر شده است.
در تير ماه 1331 مادرش درميگذرد. در مرداد ماه 1332 به تبريز آمده و با يكي از بستگان خود به نام خانم عزيزه عميد خالقي ازدواج ميكند كه حاصل اين ازدواج سه فرزند به نامهاي شهرزاد و مريم و هادي هستند.
به نام خانم عزيزه عميد خالقي ازدواج ميكند كه حاصل اين ازدواج سه فرزند به نامهاي شهرزاد و مريم و هادي هستند.
در حدود سالهاي 1346 آغاز به نوشتن قرآن، به خط نسخ نموده كه يك ثلث آن را به اتمام رسانده و ديوان اشعار فارسي استاد نيز چندين بار چاپ و بلافاصله ناياب شده است. در مدت اقامت در تبريز سهنديه را ميسرايد. در سال 1350 مجدداً به تهران مسافرت نموده و تجليلهاي متعددي از شهريار به عمل ميآيد. ولي در سال 1354 داغ ديگري از فوت همسر به دلش مينشيند
در سال 1357 شهريار با حركت انقلاب همصدا شد. در ارديبهشت ماه سال 1363 تجليل باشكوهي از استاد در تبريز به عمل آمد. شهريار به لحاظ اشتهار در سرودن اشعار كم نظير در مدح امير مومنان و ائمه اطهار به شاعر اهل بيت شهرت يافته است.
اصولاً شرح حال و خاطرات زندگي شهـريار در خلال اشعـارش خوانده مي شود و هـر نوع تـفسير و تعـبـيـري كـه در آن اشعـار بـشود به افسانه زندگي او نزديك است و حقـيـقـتاً حيف است كه آن خاطرات از پـرده رؤيا و افسانه خارج شود.
گو اينكه اگـر شأن نزول و عـلت پـيـدايش هـر يك از اشعـار شهـريار نوشـته شود در نظر خيلي از مردم ارزش هـر قـطعـه شايد ده برابر بالا برود، ولي با وجود اين دلالت شعـر را نـبايد محـدود كرد.
گذری بر زندگی نامه شهریار
سید محمدحسین بهجت تبریزی (۱۲۸۵ - ۲۷ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار (قبل از آن بهجت) شاعر ایرانی بود که شعرهایی به زبانهای فارسی و ترکی آذربایجانی دارد. از شعرهای معروف او میتوان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» به فارسی و «حیدر بابایه سلام» (به معنی سلام بر حیدر بابا) به ترکی آذربایجانی اشاره کرد. روز وفات این شاعر در این ایران «روز ملی شعر» نامگذاری شدهاست. [3]
گفته میشود، شهریار سال آخر رشته پزشکی بود که عاشق دختری شد. پس از مدتی خواستگاری نیز از سوی دربار برای دختر پیدا میشود. گویا خانواده دختر با توجه به وضع مالی محمدحسین تصمیم میگیرند که دختر خود را به خواستگار مرفهتر بدهند. این شکست عشقی بر شهریار بسیار گران آمد و با این که فقط یک سال به پایان دوره ۷ ساله رشته پزشکی مانده بود ترک تحصیل کرد. غم عشق حتی باعث مریضی و بستری شدن وی در بیمارستان میشود. ماجرای بیماری شهریار به گوش دختر میرسد و همراه شوهرش به عیادت محمد در بیمارستان میرود. شهریار پس از این دیدار در بیمارستان شعری را که دو بیت آن در زیر آمده است، در بستر میسراید. این شعر بعد ها با صدای غلامحسین بنان به صورت آواز خوانده شد.
[1] نويسنده: بابا اميني ، ستاد شهريار: داستان زندگي و سير و سلوك استاد شهريار، ناشر: نسيم حيات،
[2] نويسنده: نصرالله فتحي ، يادي از حيدربابا اثر استاد دكتر محمدحسين شهريار و نظيره و منظومهها، ناشر: فخرآذر،1388
[3] نويسنده: جعفر كوهي ، ناشناختههاي حيدربابا، ناشر: جعفر كوهي، 1378
برچسب ها:
زندگینامه شهریار زندگی نامه شهریار بیوگرافی شهریار تحقیق درباره زندگینامه شهریار تحقیق درمورد شهریار اشعار شهریار تولد و خانواده شهریار