نواندیشی و روشنفکری در ایران
نویسنده: باقر مؤمنی
روشنفکری دینی یا نواندیشی دینی (به انگلیسی: Religious Intellectualism) تفکر و شاخه‌ای خاص از روشنفکری به معنای عام آن است که مرکز توجه آن را روشنگری دینی تشکیل می‌دهد. اندیشمند وابسته به این نحله فکری موسوم به روشنفکر دینی است. میان منظور روشنفکری دینی و روشنفکر دینی و جایگاه و شان آن مناقشه وجود دارد. پیشینه روشن فکری در ایران، به نهضت مشروطیت باز می‌گردد و تا امروز، در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی، بازی‌گری کرده است.
برچسب ها:
نواندیشی و روشنفکری در ایران